พี่เหนือครับเมื่อไหร่จะรับรักผม

ไม่ทักรักไม่เกิด #1

​ วันศุกร์ของการทำงานมาถึงอย่างรวดเร็ว ไรอันมาถึงที่ทำงานตรงเวลาเหมือนอย่างทุกวัน วันนี้ชายหนุ่มอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีน้ำตาลอ่อนลายปลอดดูสุภาพและมีออร่ามาแต่ไกล ระหว่างที่ขึ้นลิฟต์มาทำงานมีสาว ๆ จากหลายแผนกเข้ามาทักทาย ซึ่งสิ่งเดียวที่เขาทำได้คือการยิ้มรับเท่านั้น

เมื่อผลักประตูแผนกเข้าไป ไรอันก็เห็นสรศักดิ์กำลังยืนสัปหงกอยู่ที่หน้าเครื่องถ่ายเอกสาร จึงเดินเข้าไปทักทายในฐานะเด็กฝึกงานลูกรักที่คนอื่น ๆ ในแผนกยกตำแหน่งให้

‘สวัสดีตอนเช้าครับคุณบีม วันนี้โดนแต่เช้าเลยหรอครับ’ เขาถาม พลางส่งยิ้มแฉ่งให้ในขณะที่พูด

‘มาก็ดีเลยครับคุณไรอัน มีเอกสารที่ผมต้องจัดการเยอะแยะไปหมด ให้ตายเถอะ ไม่รู้ว่าเป็นฝ่ายขายหรือฝ่ายธุรการกันแน่’ สรศักดิ์บ่นยาวเหยียดแล้วหาวออกมา ‘จะว่าไปมาแต่เช้าก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย มาดักรอใครหรือเปล่าครับ’

ไรอันแทบสะดุดขาตัวเองเมื่อโดนทักแบบนั้น เขารีบหันไปตอบอย่างเก้อ ๆ

‘เปล่าหรอกครับ ไม่ได้มาดักรอใครสักหน่อย อย่าพูดแบบนั้นให้ใครได้ยินนะครับ เดี๋ยวสาว ๆ ก็จะพานคิดว่าผมมีใจเล่นด้วย’

สรศักดิ์หัวเราะทันทีเมื่อเห็นสีหน้าที่ดูกังวลของไรอัน

‘เป็นคนหล่อนี่มันลำบากจริง ๆ แฮะ สู้ ๆ แล้วกันครับคุณไรอัน ส่วนผมขอสู้กับเอกสารก่อน’

ตลอดทั้งวันนั้นไรอันมีงานให้ทำจนไม่มีเวลาได้แอบมองดาวเหนือดังเช่นทุกวัน วันนี้เขาได้เรียนรู้งานใหม่ ๆ จากที่สุกัญญาลองยกมาให้ทำ ซึ่งผลปรากฏออกมาว่าเขาทำงานออกมาได้ดีกว่าที่คาดไว้จนรุ่นพี่หลายคนในแผนกถึงกับยกนิ้วให้

‘โอ้โห ! ที่เขาว่าเด็กใหม่ไฟแรงนี่ของจริงสินะเนี่ย บอร์ดบริหารไฟเขียวกันหมดเลย เก่งมากไรอัน’ สุกัญญาเอ่ยชมขณะที่เก็บงานนั้นลงในแฟ้มบนโต๊ะของตนเอง

‘ต้องขอบคุณพี่หนิงกับคุณบีมนั่นแหละครับที่ช่วยสอนและช่วยแจงงานจนผมคล่องขนาดนี้’ ไรอันยิ้มให้กับทั้งสองคน สรศักดิ์จึงเดินเข้ามากอดคอ

‘ไหน ๆ ไรอันก็ทำผลงานออกมาได้ดีขนาดนี้แล้ว พี่สาวคนสวยอย่างคุณสุกัญญาก็ต้องเลี้ยงอะไรเราสองคนหน่อยไหมครับ ว่าไง ๆ คุณอยากกินอะไรครับ’

‘ใครบอกว่าฉันจะเลี้ยงนายยะ’ สุกัญญาหันไปตาเขียวใส่เพื่อนสนิททันที ‘ถ้าเลี้ยงฉันก็เลี้ยงแค่ไรอันคนเดียว นายไม่เกี่ยว’

‘ใจร้ายจังเลย ไรอันดูสิ พี่สาวหน้ายักษ์คนนี้จะไม่พาผมไปด้วย แย่จัง’ สรศักดิ์กวนประสาทสุกัญญาต่อ จนกระทั่งใครหนึ่งเดินเข้ามาภายในแผนก เธอคือดาวเหนือนั่นเอง

ไรอันมองดาวเหนือไม่วางตา วันนี้เธอสวมชุดสวยสะพรั่งกว่าทุกวันที่เคยเห็น สูทเรียบร้อยของเธอเปลี่ยนเป็นเดรสแขนสั้นมีระบายตรงอก โชว์ช่วงแขนขาวเนียน และรองเท้าหุ้มส้นที่เคยใส่ให้ทะมัดทะแมงในการทำงานก็ถูกเปลี่ยนเป็นรองเท้าส้นสูงสีเดียวกันกับชุด เส้นผมหยักศกสีดำปล่อยสยายลงกลางหลัง ใบหน้าสวยที่แต่งอ่อน ๆ ในทุกวันคล้ายว่าจะเข้มจัดขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้เข้ากับชุด มองดูโดยรวมแล้วสวยอย่างไร้ที่ติจนไรอันแทบจะคลำหาเสียงของตัวเองในการตอบบทสนทนาของสรศักดิ์ไม่ออก

‘โห พี่เหนือ มีนัดเหรอครับวันนี้ ผมอุตส่าห์จะชวนไปกินหม้อไฟสักหน่อย ยายหนิงจะเลี้ยงครับ’ เมื่อพูดจบสรศักดิ์ก็วิ่งหนีการหยิกหลังจากสุกัญญาไปหลบอยู่หลังดาวเหนืออย่างรวดเร็ว

‘เล่นอะไรกันอีกแล้วสองคนนี้ ว่าแต่จะไปกินหม้อไฟกันเหรอ น่าเสียดายจัง ฉันตอบตกลงไปกินข้าวกับพี่กัณณ์แล้วน่ะสิ’ ดาวเหนือยิ้มให้กับเพื่อน ๆ ทั้งสองคนแล้วหันมาสบตาเข้ากับไรอัน ก่อนถามต่อ ‘เลี้ยงหม้อไฟเด็กใหม่ที่ทำงานได้ดีเหรอ’

‘…’ ไรอันรู้สึกตะลึงในความสวยของหญิงสาวปนกับความหงุดหงิดที่ได้รู้ว่าดาวเหนือมีนัดกับกรกัณณ์แล้ว เขาไม่ถูกชะตากับกรกัณณ์เลยสักนิด ทั้งเรื่องที่รายนั้นเข้าใกล้ดาวเหนือมากเกินไป แถมยังทำตัวเหมือนเป็นคนรักอีก นอกจากนั้นเวลาที่เขาต้องทำงานผ่านกรกัณณ์ เขาก็มักจะโดนตำหนิทั้งที่สุกัญญาบอกว่าดีแล้วราวกับว่ากรกัณณ์จงใจหักหน้าเขาอย่างไรอย่างนั้น

ยังไม่ทันที่ไรอันหรือสุกัญญาจะได้ตอบอะไร กรกัณณ์ก็เดินเขามาพอดี เขาอยู่ในชุดสุภาพที่ดูภูมิฐาน อวดรวยด้วยนาฬิกาข้อมือ ไรอันได้ยินบทสนทนาแว่ว ๆ ว่าให้ดาวเหนือรีบตามไปโดยที่หมอนั่นจะรออยู่ที่รถป้ายแดงแล้วก็อดเบ้ปากไม่ได้

ก็แค่ป้ายแดงแหละวะ

‘ทำหน้าอะไรแบบนั้น ไม่ชอบที่พี่เหนือใส่ชุดสวยเหรอ’ สรศักดิ์สะกิดแขนเขา ไรอันจึงหลุดออกมาจากความคิดไม่น่ารักของตนเอง ก่อนจะพบว่าตอนนี้ดาวเหนือเดินออกไปแล้ว สุดท้ายเขาก็ยังไม่ได้เริ่มต้นคุยกับเธออยู่ดี พลาดอีกแล้วสิ

‘ก็ไม่เชิงครับ เห็นสวยผิดหูผิดตาเพราะมีนัดกับไอ้… เอ่อ… คุณกัณณ์ เลยสงสัยว่าทั้งสองคบหากันเหรอครับ หรือว่าใครจีบใคร’ ไรอันถามเสียงเบาพอให้ได้ยินกันแค่สองคน ได้ยินคำถามนั้นสรศักดิ์จึงกอดอก ยกมือขึ้นข้างหนึ่งดันคาง สีหน้าเหมือนคนกำลังครุ่นคิด

‘จะตอบยังไงดี ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าพี่เหนือคบกับคุณกัณณ์หรือเปล่า แต่คุณกัณณ์น่ะชอบพี่เหนือแน่นอน ตามจีบมาเป็นปี ๆ ทั้งซื้อนู่นซื้อนี่ให้ มีแต่ของมีราคาทั้งนั้น ใครจะจีบพี่เหนือสู้นี่ยากเลยครับ’

พอได้ยินแบบนั้นไรอันก็นึกขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพลางคิดอยู่ในใจว่า มันจะสักแค่ไหนกันเชียว

‘ว่าแต่ถามทำไมครับ จะเป็นคู่แข่งกับพี่กัณณ์เหรอ’ สรศักดิ์ถามซื่อ ๆ ทำเอาไรอันรู้สึกว่าใบหน้าของตนร้อนขึ้น เขาตอบรับรัวเร็ว

‘ไม่ครับ ! ไม่ใช่แบบนั้น’

และยังไม่ทันที่สรศักดิ์จะได้จับผิดเด็กใหม่ไปมากกว่านี้ก็โดนสุกัญญามารีบลากคอให้ไปเก็บของเพื่อที่จะได้ลงไปทานหม้อไฟกันเสียก่อน ขณะนั้นไรอันจับหน้าอกตัวเองที่กำลังเต้นผิดจังหวะจึงได้รู้ว่า

หัวใจของเขาเต้นแรงเหมือนคนที่กำลังตกหลุมรักไม่มีผิด