นักศึกษาปี1

1224 คำ
เสื้อนักศึกษาสีขาวแขนยาวรีดจนเรียบแขวนอยู่ในตู้ จนเพื่อนที่อยู่ด้วยกันมองค้อนคนหน้าตาขวางโลกอย่างแผ่นดิน กลับใช้โต๊ะรีดผ้า ได้อย่างขัดกับหน้าตาเหลือเกิน " ดินแม่งโคตรสุดยอด ซักผ้าเองรีดผ้าเอง ทำงานบ้านโคตรเก่ง แบบนี้เป็นลูกแม่กู แม่กูรักตาย " คนขี้เกียจทำงานบ้าน นอนกดโทรศัพท์มือถือเล่นอย่างสบายใจ มองรูมเมทใบหน้าเรียบเฉย ทำงานของตัวเองเงียบๆ ไม่สนใจอะไร " เฮ้ย ถ้ากูพูดมาก น่ารำคาญ บอกกูได้เลย กูจะได้เงียบๆ ถ้ามึงไม่พูด กูก็จะถือว่า กูได้รับอนุญาตแล้วนะ " ทิน สัตวบาลบอกยิ้มๆ กำลังกดเกมส์ในมืออย่างเมามัน ยังไม่เปิดเทอมก็พอจะได้คลายเครียด เข้าเรียนเมื่อไหร่ ไม่มีทางแน่นอน " เออ พรุ่งนี้เข้าคณะวันแรก เค้าจะเลือกดาวเดือนคณะ มาแข่งของมหาลัย กูเสียใจด้วยนะไอ้ดิน ที่จะต้องบอกว่า วิดวะมึงไม่มีลุ้นแน่ ถึงกูจะดูแล้วว่าทรงมึงอาจจะได้แคนดิเดต แต่ว่า ดาวคณะมึง คงไม่มีแน่นอน " คนเรียนบัญชีบอกยิ้มๆ ปกติดาวเดือนของมหาวิทยาลัย จะต้องเป็น มนุษย์ หรือไม่ก็ นิเทศ นอนมาแน่นอน ไม่งั้นก็เป็นครุ แต่วิดวะนี่ยากสุดแล้ว " ก็ไม่แน่ ปีนี้อาจจะเป็นวิดวะ " คนในห้องหัวเราะกันออกมา ไอ้ดินมันบ้าชิบหาย วิดวะที่ไหนจะได้ดาวมหาลัย " กูไม่อยากแดกเงินฟรีๆ เพราะพนันกัน แต่ว่า กูจะคอยดูว่า วิดวะมึง จะติด1ใน5 ให้ได้ก็เก่งแล้ว " นักศึกษาปี1มัดผมยาวเอาไว้ที่กลางศีรษะ สวมเสื้อนักศึกษาพอดีตัว กระโปรงพลีทสีดำสนิท กับรองเท้าแฟลตสีดำ ถือกระเป๋าผ้าลายดอกไม้ เดินลงมาที่ใต้ถุนอาคาร ที่เพื่อนสตาร์ทรถรออยู่แล้ว " เราว่า เราควรจะมีซักคัน เกรงใจกี้ต้องคอยรับส่ง " นักศึกษาที่นี่ ขี่มอเตอร์ไซด์กันเป็นยานพาหนะประจำตัว น้อยคนนักจะใช้รถยนต์ " สบาย ไม่ใช่ปัญหาถ้าเวลาเรียนตรงกัน แต่ถ้าวันไหน เรียนไม่ตรงกัน เลิกเรียนมืดค่ำ เรียนคนละตึก แบบนี้ ทรายจะ ลำบากความจริง จะรอรถเล็กในมอก็ช้า แต่ไม่แน่นะ อาจจะมีหนุ่มๆ มาเสนอตัวคอยดูแล " เพื่อนสาวแซวออกมาระหว่างขี่รถมาด้วยกัน " ยัง เรายังไม่คิด " คนที่ซ้อนท้ายบอกยิ้มๆ " จ้า ทรายยังไม่ต้องคิดหรอก เพราะมีคนอื่นคิดแทนแน่ วันนี้ไปกินข้าวในโรงอาหารวันแรก ถ้าไม่มีคนมาจีบ อย่าเรียกว่ากี้เลย ยอมให้เรียกหมากี้ " คนฟังหัวเราะลั่นออกมา มองเพื่อนสาวที่พูดจาแบบนี้แล้วอดรู้สึกดีไม่ได้ กี้ก็น่ารัก ร่าเริงสดใสดี ใครๆ ก็คงจะชอบกี้เหมือนที่ทรายชอบ รถมอเตอร์ไซด์จอดเรียงรายนับสิบคัน มื้อเช้าของโรงอาหารกลาง แน่นขนัดไปด้วยน้องใหม่ที่วันนี้มีเรียนรวมกันซะเป็นส่วนใหญ่ รูมเมทสาวมองหาที่นั่งอย่างรวดเร็ว ก่อนจะวางถุงหนังสือใบใหญ่ แล้วยืนจับจองที่นั่ง " ทราย ตัวเองไปซื้อข้าวก่อน เค้าจะจองที่ให้ " เพื่อนสาวรับถุงหนังสือในมือมาวางเอาไว้ แล้วรับถุงผ้าลายดอกไม้มาวางอีกใบ " ยังไม่รู้จะกินอะไรเลย กี้ไปเลือกก่อนได้เลย " เพราะความเกรงใจทำให้อาสาจะนั่งรอเพื่อน " โอเค เอาน้ำเปล่า หรือกาแฟเย็น " คนคล่องแคล่วถามขึ้นมา " อเมริกาโน่เย็นจ้ะ " คนที่นั่งรอตอบไปแล้ว มองไปรอบๆ ที่มีเพื่อนร่วมชั้นปี นั่งเรียงรายกันหลายสิบคน " เธอ เรียนปี1หรอ ชื่ออะไร " ชายหนุ่มผิวขาวจัดใส่แว่นตาเดินเข้ามาทักทาย พร้อมกับส่งโทรศัพท์มือถือให้ " เราเรียนแพทย์ ชื่อตี๋ ขอเบอร์หน่อยได้ไหมครับ " น้ำเสียงสุภาพ ใบหน้าแดงจัด ทำเอาคนที่นั่งอยู่แอบยิ้ม แต่ส่ายหน้าช้าๆ " ไม่สะดวกค่ะ ขอโทษทีนะ " หญิงสาวบอกยิ้มๆ แล้วควานหาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋า ที่สั่นครืดคราด " เป็นไง กี้ไม่เป็นหมาแล้วใช่ไหม " คนที่ยืนอยู่ตรงร้านข้าวมันไก่โบกมือมาทันที " จ้า ไม่เป็นหมาแล้ว ซื้อมาเผื่อด้วยเลย เดี๋ยวไปช่วยยก " แม้ว่าจะมีใครหลายคนเดินกันในโรงอาหาร แต่ความโดดเด่นเปล่งประกาย ยังมีให้เห็น ร่างบอบบางเดินตรงไปหาเพื่อน พร้อมกับสายตาของคนหลายคนที่มองมา ด้วยความสนใจ นักศึกษาชายมองหญิงสาวที่เดินผ่านไปพร้อมกลิ่นน้ำหอม หอมละมุน " คนนี้ ต้องติดท้อปไฟว์แน่นอน " คนที่กำลังกินข้าววางช้อนลงแล้วมองตามไป แผ่นดินเงยหน้าขึ้นมอง แล้วอมยิ้มออกมาทันที " คนนี้ดูทรงแล้ว ครุแน่นอน หรือไม่ก็พยาบาล " คนพูดมากดูทรงแล้วบอกเพื่อนทันที " แพทย์ กูว่า เรียนหมอ สวยหวาน ยิ้มเย็นๆ แบบนี้ คนไข้เห็นหน้าหายป่วยเลยมึง " " ว่าไปนั่น เรื่อยเปื่อย หมอบ้าอะไร ครู ครับ ต้องครู หรือไม่ก็พยาบาล " อีกคนออกความเห็น คนที่กินข้าวอิ่มแล้วส่ายหน้า ยกน้ำขึ้นดื่ม แล้วลุกขึ้นทันที " กูไปก่อน " เพื่อนทั้งหมดพยักหน้า โบกมือให้ " ไอ้คนโลกส่วนตัวสูง มึงดูมันนะ มันขีดเส้นใต้ใส่เราไว้ว่า ห้ามมา " " มันปกติ มีแต่มึงพูดมาก ไอ้ทิน " เพื่อนร่วมโต๊ะบอกยิ้มๆ แล้วเดินไปเก็บจานตามไอ้ดินไปติดๆ " วันนี้มีรับน้องคณะตอนเย็น ทรายจะกลับหอยังไง" รูมเมทถามด้วยความเป็นห่วง " ไม่เป็นไร กลับได้แหละ " คนที่ไม่มีรถบอกเพื่อความสบายใจ ตั้งใจแล้วว่า ยังไงจะต้องซื้อรถสักคนให้ได้ จะได้ไม่เป็นภาระคนอื่น " ถ้ากลับไม่ได้โทรมานะ เดี๋ยวกี้จะมารับ โอเค๊ " รูมเมทบอกยิ้มๆ แล้วรีบลุกขึ้นทันที " ไปแล้วนะ เพื่อนเค้าไปแล้ว " กลุ่มเภสัชกลุ่มใหญ่ลุกไปแล้ว ทำให้คนที่แยกออกมา ต้องรีบตามไปทันที นาฬิกาข้อมือบอกเวลาอีก10นาทีจะเริ่มคลาสแล้ว ข้าวในจานหมดเรียบร้อย กาแฟเย็นหมดไปครึ่งแก้ว ก็พอแล้ว สำหรับเช้านี้ ห้องเรียนรวมขนาดใหญ่ที่เปิดประตูเข้าไป ทำเอาคนในห้องมองกันเป็นตาเดียว นักศึกษาชั้นปีที่1เลือกนั่งหน้าห้องกันเต็มหมดแล้ว เหลืออีกเพียงไม่กี่ที่ที่อยู่ด้านข้าง และด้านหลังที่ยังมีที่อยู่ตรงกลาง กระเป๋าผ้าสีดำวางอยู่ที่เก้าอี้ว่าง ถูกนำออกทันที ที่เธอเดินไปถึง " ไม่มีคนนั่ง " เค้าเอาของของตัวเองออก แล้วบอกกับเธอ " ขอบคุณนะ " คนที่เพิ่งเดินเข้ามา ค่อยๆ ขยับตัวนั่งลง แล้วมองคนข้างๆ ก่อนจะหยิบหนังสือเรียนออกมา แว่นสายตาที่สวมเวลาเรียนหนังสือ ทำเอาคนข้างๆ เหลือบมอง แล้วก็ใจกระตุก เมื่อเธอยิ้มให้ อีกแล้วไอ้ดิน แค่ยิ้มก็ใจกระตุกแล้วไอ้ดิน " เรียนวิดวะหรอ " เธอชี้ไปที่หน้าปกหนังสือของเค้า ที่เขียนว่า แผ่นดิน/วิศวะเครื่องกล64
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม