“เล่าไม่เล่า พูดมาเลย” หมอยาถามเพื่อนสาวคนสวยที่เดินวนไปวนมาอยู่ไม่ห่าง ไม่ยอมเปิดปากเล่าสักที
" ไม่มีอะไร เพื่อนกัน " คนถูกถามยังเฉไฉเต็มที่ ไม่บอกไม่เล่า เพราะอยากเก็บไว้ เป็นเรื่องส่วนตัว
" โอเค เพื่อนก็เพื่อนแหละจ้า แต่ดูทรงคนทางโน้น เค้าไม่คิดแค่เพื่อน "
เพราะทุกสามสิบวิ คนทางโน้นจะเงยหน้าจากเตามามองหาคนทางนี้ แล้วคนทางนี้ก็สบตากัน ก่อนจะเฉไฉไปทางอื่น อาการแบบนี้ มันสปาร์คแหละ แต่ปากแข็ง
เพื่อนสาวที่หายหน้าหายตาไปติวหนังสือแอบอมยิ้ม แล้วเดินกลับมาที่โต๊ะ วางหมูจานใหญ่ แล้วมองหน้าคนตรงหน้า
" ดิน อะหน้าตาดี มีแฟนไหม " คำถามตรงไปตรงมา ทำเอาคนฟังสำลักน้ำทันที
" เคยมีแต่เลิกไปแล้ว " เค้าตอบชัดเจน มองไปที่อีกคนที่ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ แล้วยิ้มออกมา รู้แหละว่า ฟังอยู่
โทรศัพท์ของชายหนุ่มมีข้อความเข้ารัวๆ ทำให้ต้องกดอ่านแล้วทำหน้างง
" มีอะไรหรอ?" หญิงสาวถามขึ้นมา แล้วมองหน้าเค้า
