Episode [17] ไม่อ่อนโยน
"ไม่ได้ยอมแพ้..แค่ไม่อยากรังแกเด็ก.."
"ถ้าไม่อยากรังแกเด็ก..งั้นเด็กคนนี้ขอรังแกอาภามแทนได้มั้ยคะ?"
"ร้ายเหมือนกันนะ" ใบหน้าหล่อเหลาของคนตรงหน้ากลับมาเรียบนิ่งเหมือนเดิม มีเพียงเเววตาร้ายกาจที่จ้องฉันเหมือนยากจะเอาแซ้มาฟาดยังไงยังงั้น..
"หนูจะร้ายเฉพาะเรื่องที่จำเป็นต้องร้ายเท่านั้นค่ะ" ในเมื่ออาภามมองฉันด้วยสายตาแบบนั้น ฉันก็ตอบกลับด้วยสายตาท้าทายก่อนจะลูบแผงอกกว้างที่ชื้นเหงื่ออย่างอ้อยอิ่ง
"แล้วเรื่องบนเตียงคือเรื่องจำเป็นสำหรับเด็กอายุสิบแปดว่างั้น?"
"แล้วถ้าหนูตอบว่าใช่ละคะ" แต่ที่จริงแล้วเรื่องจำเป็นของฉันก็คือ คนที่เข้ามารังแกหรือทำร้ายฉันก่อนฉันถึงจะร้ายกลับและครั้งนี้ก็คงจะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ฉันจะร้ายเรื่องบนเตียงเพราะย***าๆนี้
"..."
"อ๊ะ!?" ทั้งที่ฉันยังไม่ทันได้ตั้งตัวร่างก็ถูกพลิกให้เป็นฝ่ายนอนหงายแทนก่อนร่างกายกำยำจะขึ่นทับเรือนร่างฉ
