ฟิ้วว~
กลางดึกคืนนั้น ร่างกำยำของใครบางคน ปรากฏกายขึ้นข้างเตียงเด็กสาวที่กำลังหลับใหลอยู่ สายลมที่พัดผ่านเข้ามาทางบานหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้ ทำให้ผ้าม่านนั้นไหวติงแต่ก็ไม่ได้ช่วยให้คนที่หลับอยู่ตื่นขึ้นมา
พรึ่บ!
ดวงวิญญาณแกร่งย่างกรายเข้าไปใกล้เตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มผืนหนาที่คุ้มร่างบางอยู่ออก กลิ่นหอมอ่อน ๆ ซึ่งเป็นกลิ่นประจำกายของเรือนร่างอรชรนั้นโชยออกมาปลุกเร้าอารมณ์กระสันของดวงวิญญาณแกร่งให้กระหายหามากขึ้น
หากไม่ใช่เพราะเขาพลาดท่าเสียทีให้เธอในคืนนั้นเพราะความไม่คิดอะไรให้ดีเสียก่อน เขาก็คงไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ทุกคืนวันหรอก ดวงวิญญาณแกร่งนึกในใจขณะที่คร่อมเรือนร่างเปลือยเปล่าเอาไว้
หากไม่ใช่เพราะบัญญัติสวาทบ้าบอนั่น เขาก็คงไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้…
“เธอนี่ก็ยังไม่เลิกนิสัยแก้ผ้านอนสักทีนะ” ดวงวิญญาณแกร่งพึมพำเบา ๆ ขณะที่ดวงตาดำขลับนั้นจับจ้องไปยังใบหน้าของคนที่หลับใหลอยู่อย่างพินิจพิ
