ไวน์แค่เพียง 2 แก้วที่เธอดื่มมันเข้าไป ใครจะรู้ว่าเพียงแค่ลิ้มรสมันเพียงนิดเดียวก็ทำให้กอหญ้าเมาได้เละเทะได้แบบนี้
“กอหญ้าเดินไม่ไหวแล้วอะ..”
“อีกนีดเดียวเองจะถึงรถแล้ว..”
กอหญ้างอแงเพราะความเมาและเธอก็ไม่ยอมเดินแต่เลือกที่จะทิ้งตัวลงนั่งที่พื้น
“กอหญ้าลุกขึ้น..”
“กอหญ้าเดินไม่ไหวแล้ว..”
ผมเริ่มที่จะโมโหแล้วที่เห็นเธอมีสภาพแบบนี้ จึงย่อตัวลงไปอ้อมช้อนเธอขึ้นมา แต่ก็ลำบากเหลือเกินเพราะเธอไม่ให้ความร่วมมือเลย
“อยู่เฉยๆ ได้ไหมพอเมาแล้วฤทธิ์เยอะจริงๆนะ”
“พี่โมส..ทำไมต้องดุอกญ้าด้วย ไม่ต้องมาแตะตัวกอหญ้าเลย..”
กอหญ้าพูดเสียงยานคางราวกับคนไม่มีสติแล้วยังสะบัดแขนไปมาไม่ให้ผมจับอีก ซึ่งก็ไม่มีสติจริงๆ นั่นแหละ ไวน์ยี่ห้ออะไรวะเนี่ยทำให้ยัยนี่กลายเป็นคนอีกคนไปเลย
“เธอเมามากแล้วนะ มานี่เดี๋ยวฉันอุ้มเราจะได้รีบกลับบ้านกันสักที”
ผมรีบพยุงตัวเธอลุกขึ้นยืนแล้วก็อุ้มช้อนตัวเธอขึ้นด้วยความไว แ
