ไทด์&โมเน่

950 คำ

ไทด์ ผมเดินออกมาหน้าบ้าน เพราะเห็นเพื่อนทั้งสองคนของผมกำลังยืนสวีสกันอยู่ก็เลยอดเข้าไป เจือก.. ไม่ได้ “ฮะ แฮ่ม!” ผมแกล้งกะแอ้มดังๆ ใส่ ทำให้เพื่อนทั้งสองตกใจต่างเด้งตัวออกจากกันโดยทันที “ฮ่า ๆ” ของขวัญทำหน้าตลกชะมัด ไอ้มอนด์ก็อีกคน ยังกะเอ๋อแดกไปเลย “โธ่ ไอ้ไทด์ ตกใจหมด” ไดมอนด์หันมาโวยผม “ทำเป็นตกใจ ทีเมื่อกี้นี้ ท่านไม่ว่าอะไรหรอก ท่านเข้าใจ ฮ่า ๆ” ผมพูดล้อเลียนประโยคของไอ้มอนด์ “ไอ้ไทด์!” แล้วมันก็วิ่งไล่เตะผมยกใหญ่ ผมวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังของขวัญ ใช้ตัวเธอเป็นที่กำบังจากไอ้มอนด์ “มาให้กูเตะเลยนะไอ้ไทด์” ไดมอนด์ชี้หน้าสั่งผม ไปหาก็โง่ดิ เรื่องอะไรต้องไปให้มันเตะด้วย “แน่จริงก็เข้ามาดิ มา!” ผมตะโกนท้าทายมัน แต่ก็ยังหลบอยู่ด้านหลังของขวัญอยู่ “ได้!” ไอ้มอนด์เดินเข้ามาใกล้ ผมจับไหล่ของขวัญไว้แน่น เพื่อเอาไว้บังการโดนทารุณกรรมจากไอ้มอนด์ ผมโยกตัวหลบจากการโดนเตะไปซ้ายทีขวาที

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม