"...กับข้าววันนี้อร่อยมากเลยค่ะ ขอบคุณคุณแม่และคุณพ่อ ขอบคุณพี่รัก ขอบคุณเฮียภพกับเฮียภูมิด้วยนะคะ" ไอติมยกมือไหว้ทุกคน ไม่ลืมที่จะยิ้มหวานให้กับทุกคนในแบบเดิม
"น้องน่ารักนะ บางทีแม่ก็อยากให้ลูกภูของแม่ยิ้มเก่งและน่ารักแบบน้องไอ" เบญญาเหลือบตามองบุตรชาย พยายามเปิดทางให้อย่างเต็มที่ และเหมือนว่าคราวนี้หนุ่มหล่อผู้มีอายุน้อยมากที่สุดในบ้านจะรู้ทัน
"ถ้าน่ารักขนาดนั้น คุณย่าของอันดากับองศารับไว้เป็นลูกสาวอีกคนเลยดีไหมล่ะครับ" เบญญาอมยิ้ม ท่าทางที่ไม่นิ่ง คันยุบยิบที่ปลายคางสลับกับท้ายทอย เบญญามองเห็นความน่ารักของบุตรชายเพิ่มเป็นเท่าตัว
"กูว่าคนนี้น้องมึงเอาจริงนะภพ" ภูมิรพีกลอกกลิ้งลูกตาไปมา ทุกการแสดงออกของน้องชาย ทุกคำพูดและการกระทำของมันอยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา
"เราก็รู้ตั้งแต่มันพาเข้าบ้านแล้วปะเฮีย ปกติมันเคยพาใครมาซะที่ไหน"
"กูเคยคิดนะว่าผู้หญิงแบบไหนถึงจะเอาคนอย่างมันอยู่ได้ พอมา
