ที่นอนแห่งใหม่สร้างความตื่นตาตื่นใจให้ผู้ที่พบเห็นอยู่ไม่น้อย การมานอนกับลูกสาวของเธอในครั้งนี้มันทำให้เธอเหมือนได้อยู่ในดินแดนสวรรค์ คิดอยู่ในใจว่านี้มันคือความสุขที่เธอต้องการ ตลอดทั้งคืนมณีจันทร์เอาแต่เล่าความทุกข์และความลำบากของตัวเองให้ลูกสาวของเธอได้ฟัง และคำพูดที่ออกมาจากปากของมณีจันทร์นั้นตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงกับสิ่งที่มุกดารับรู้มา แต่สิ่งที่หน้าเจ็บใจคนที่ขึ้นชื่อว่าแม่ไม่เคยถามไถ่เรื่องของเธอในอดีต ไม่คิดที่จะถามว่าเธอผ่านชีวิตที่เลวร้ายแบบนั้นมาได้ยังไง เอาแต่พูดให้ตัวเองดูน่าสงสารจบบางครั้งเธออยากจะเป็นลูกที่เลวว่าสัตว์เดรัจฉานฆ่าแม่ตัวเองให้ตาย น้ำเสียงและสีหน้าเศร้าสร้อยต่างจากแววตาที่ไม่แสดงความรู้สึกออกมามันทำให้เธอรู้ได้อย่างชัดเจนว่า ทุกสิ่งที่ผ่านมาแม่ของเธอนั้นไม่เคยสำนึกผิด
ตลอดเวลาครึ่งค่อนคืนมณีจันทร์เอาแต่เล่าความทุกข์ของตัวเองให้ลูกสาวได้ฟัง ซึ่งมุกดาก็รับฟังเป็น
