"ผมขออยู่ที่นี่กับคุณได้ไหมมุกดา"นี่คือคำถามแรกหลังจากที่เขาทั้งคู่ตื่นนอน ตอนนี้พวกเขาทั้งสองนอนกอดก่ายกันอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาสีขาว มือหนาของจากัวร์ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังขาวเนียน
"แต่อีกไม่นานนายก็ต้องหมั้นกับคู่หมั้นของนาย"
"แต่ผมไม่ได้เต็มใจที่จะหมั้นกับน้ำหวาน ผมโดนผู้ใหญ่บังคับ อันที่จริงผมเกลียดน้ำหวานเสียด้วยซ้ำแต่ผมขัดผู้ใหญ่ไม่ได้"สิ่งที่เธอได้ยินจากปากของจากัวร์ทำเอามุกดาหูผึ่ง น้ำเสียงที่เขาพูดถึงคู่หมั้นนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
"ทำไมนายถึงได้เกลียดผู้หญิงคนนั้นล่ะ ทั้งที่เธอก็ดูน่ารักแถมนิสัยก็ดี"
"เหอะ สวยแต่รูปจูบไม่หอมอย่างน้ำหวานน่ะเหรอ คุณรู้อะไรไหมมุกดา พอผมรู้ว่าตัวเองจะต้องหมั้นกับน้ำหวานผมก็ลงมือให้ลูกน้องสืบประวัติของเธอมาสิ่งที่ผมได้รู้ได้เห็นทำเอาผมแทบไม่อยากจะเชื่อ"
"ยังไง"
"น้ำหวานขายตัวให้กับนักศึกษาชายในมหาลัย ไม่รวมการเอาตัวเข้าแลกเพื่อที่จะทำให้ผลเกรดออกม
