ตอนที่ 7 เล่ห์เหลี่ยมมาเฟีย
1151 คำ
คะนิ้งสะดุ้งตัวจะหยัดตัวลุกขึ้นเมื่อรู้สึกถึงความเปียกชื้นที่แตะลงมาตรงปลายเกสรของตัวเองแต่กลับโดนสิงหาใช้มือกดตัวเธอกลับไปนอนลงเหมือนเดิม ก่อนจะขยับตัวขึ้นมานอนคร่อมทับร่างเธอเอาไว้
"คุณสิงหา ทำอะไร" เสียงหวานเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงติดดุพร้อมสายตาที่มองคนบนตัวด้วยสายตาเอาเรื่อง
"แกล้งหลับได้ตั้งนาน ทำไมไม่ทนอีกหน่อยละคะ"
"รู้เหรอ" สิงหาได้ยินแบบนั้นถึงยักคิ้วใส่คนใต้ร่างแทนคำตอบ "รู้แต่เลือกจะแกล้งกันเหรอ"
"เข้าใจว่าจะอดทนได้มากกว่านี้ซะอีก" สิงหาพูดพร้อมเสียงหัวเราะเบาๆ ในลำคอ ก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปกดจูบที่ซอกคอสวยเบาๆ จนคะนิ้งต้องเบี่ยงหน้าหนี
"ปล่อย"
"ก็จะมาทำงานบริการอยู่แล้ว หนูจะเล่นตัวทำไมนักหนา..อยู่กับฉันก็ได้เงินเยอะกว่าไปรับงานกับแขกพวกนั้นตั้งเยอะ"
"กับแขก ถ้าไม่พอใจคนไหนก็ยังปฏิเสธได้ไม่ใช่เหรอ"
"ก็ใช่"
"แต่กับคุณมันปฏิเสธไม่ได้ ใครมันจะไปอยากทำเรื่องแบบนั้นทุกวัน"
"ฉันไง"
"คุณมันทะลึ่ง"
"แก้ผ้านอนอยู่ตรงหน้าแบบนี้ ใครมันบอกว่าไม่รู้สึกก็โกหกแล้ว"
"ก็ปล่อยสิ ฉันจะได้ใส่เสื้อผ้า"
"หึ" เสียงเข้มเค้นหัวเราะในลำคออีกครั้ง ก่อนจะหยัดตัวลุกให้คนน้องเป็นอิสระแล้วหยิบชุดเดรสที่ถูกเขาถอดออก โยนกลับคืนให้ "แต่งตัวเสร็จแล้วออกมา มีอีกงานที่ต้องลงไปคุย เสร็จงานนี้แล้วจะให้กลับ" พูดจบสิงหาก็จัดการเสื้อผ้าบนตัวให้เข้าที่ ก่อนจะก้มลงมองเจ้ามังกรภายใต้กางเกงที่นูนโชว์ขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด "หาเรื่องเอง ลำบากตัวเอง ไอ้ฉิบหาย" เสียงเข้มบ่นพึมพัม ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
"นายครับ" ธัน บอดีการ์ดคนสนิทรีบเดินเข้ามาทันทีที่เห็นสิงหาออกจากห้องนอนมานั่งลงตรงเก้าอี้ประจำตำแหน่ง
"มีอะไร"
"คุณธวัทที่นัดคุยงานคืนนี้ ท่านไม่ได้มาด้วยตัวเองแต่ส่งลูกสาวมาเป็นคนคุยแทนครับ"
"ให้คนพาไปรอที่ห้องรับรอง รอคะนิ้งแต่งตัวเสร็จจะลงไป"
"นายครับ"
"อะไรของมึงไอ้ธัน มีอะไรก็พูด"
"ปกติเป็นผู้ชาย บอดีการ์ดจะค้นตัวละเอียดก่อนให้พบนายแต่พอเป็นผู้หญิงบางจุดเลยทำให้เราค้นตัวไม่ได้ จะให้พิมค้นตัวให้พิมก็กลับไปแล้วครับ"
"เจ๊แววล่ะ ติดต่อให้มา"
"เด็กที่คลับโดนแขกลากออกไปข้างนอก เจ๊แววกำลังออกไปจัดการครับ" ปกติแล้วสิงหาจะสั่งให้ลูกน้องค้นตัวคนที่จะเข้ามาหาตัวเองอย่างละเอียด ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เพราะเขาเองเคยโดนที่มีแขกผู้หญิงเข้ามาคุยงานและเอาสารเสพติดมาทิ้งไว้ที่เขา เหมือนต้องการจะสร้างข่าวเสียหายให้และล้มธุกิจของเขาที่มันยิ่งใหญ่ในแวดวงจนเกินไป หลังจากนั้นสิงหาถึงกำชับว่าจะต้องค้นอย่างละเอียด หากใครทำงานผิดพลาดจะต้องรับผิดชอบจากบทลงโทษที่เขาจะมอบให้เอง "อีกอย่างตอนที่เข้ามา บอดีการ์ดด้านหน้าขอค้นแค่กระเป๋า เธอก็ดูตกใจแล้วบอกว่าขอเอาของสำคัญออกก่อน คนของเราบอกว่าเป็นผงอะไรบางอย่าง จะขอดูแต่เธอเอาใส่ตรงร่องอกไว้จนคนของเราไม่กล้าจะค้นตัว"
"คิดว่าเป็นอะไร"
"ถ้าจากลักษณะที่เด็กๆ มันบอกมาบวกกับที่คุณธวัทพยายามจะเสนอลูกสาวตัวเองให้นาย ผมก็คิดว่าจะเป็นยาปลุกเซ็กซ์ครับ"
"อ่าโอเค"
"ให้คุณคะนิ้งเป็นคนตรวจค้นดีไหมครับ ผมจะสอนรายละเอียดให้เธอเอง"
"อืมเอาสิ" สิงหาพูดตอบไปสั้นๆ ก่อนจะใช้ความคิดอยู่พักใหญ่
"ครับ" ธันพูดตอบผู้เป็นนาย ก่อนจะถอยตัวเดินไปเคาะห้องนอนที่คะนิ้งแต่งตัวอยู่ด้านใน
"เดี๋ยวก่อน" สิงหาพูดขัดจนธันเองชะงักฝีเท้าไป มือหนายกขึ้นส่งสัญญาณให้ธันเดินอ้อมโต๊ะเข้ามาหาตัว "สอนให้ค้นตัวแต่ไม่ต้องให้ไปค้นที่ช่วงอก"
"แต่ยาซ่อนอยู่ตรงนั้นนะครับ"
"บอกคะนิ้งไปว่าถ้าเกิดอะไรกับฉันขึ้นมา คะนิ้งต้องรับผิดชอบ..และถ้าฉันโดนยาปลุกเซ็กซ์ก็หมายถึงคนที่จะต้องขึ้นเตียงกับฉันก็ต้องเป็นคะนิ้ง ไม่มีข้อแม้ใดๆ"
"อ่า..เอางั้นเหรอครับ"
"อืม"
แกร๊ก! คะนิ้งเดินออกมาจากห้องก็เห็นธันกำลังโน้มตัวให้สิงหากะซิบพูดอะไรบางอย่างใส่หูอยู่ เธอถึงเลือกที่จะเดินไปนั่งรออยู่ตรงโซฟามุมห้อง
"คุณคะนิ้งครับ" ธันฟังผู้เป็นนายสั่งงานจนเสร็จเรียบร้อยแล้วถึงเดินเข้าไปหาคะนิ้ง "เดี๋ยวแขกที่คุยกับนายเป็นผู้หญิง ผมคงต้องรบกวนคุณเป็นคนค้นตัวให้แทน"
"คะ?"
"รบกวนลงไปกับผมก่อนได้ไหมครับ ผมจะสอนรายละเอียดให้ แล้วจะพาคุณไปค้นตัวแขกก่อนนายจะลงไป"
"อ๋อได้ค่ะ" คะนิ้งรีบเดินตามธันออกจากห้องทำงานไป เหลือไว้เพียงสิงหาที่นั่งทิ้งตัวพิงพนักเก้าอี้ด้วยท่าทางผ่อนคลาย ก่อนจะหยิบบุหรี่ในลิ้นชักโต๊ะทำงานขึ้นมาจุดสูบรอเวลาลงไปคุยงาน
"หึ" เสียงหัวเราะของเจ้าของห้องดังขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี เขาเองรู้ดีว่าจะลากคะนิ้งขึ้นเตียงมันไม่ง่ายสักนิด ไม่ว่าจะเอาเงินหรืออะไรมาล่อ กับคะนิ้งมันก็ยากไปหมด ก่อนหน้านี้เขาเสนอเงินมากมายเพื่อซื้อตัวคะนิ้งมาแต่ก็ไม่เป็นผล เสนอเงินตั้งแต่ครั้งแรกหลังมีอะไรกัน เสนอเงินหลักล้าน หลักสิบล้าน ใช้เวลาตื้อเป็นปีๆ คะนิ้งก็ยังใจแข็งจนทุกวันนี้เวลาที่เขาอยากทำเรื่องแบบนั้นกับคะนิ้ง เขาต้องคอยให้คนตามหาและเขาเองต้องตามไปทำเป็นบังเอิญเจอ แต่ก็ไม่เคยมีสักครั้งที่เอ่ยขอดีๆ แล้วคะนิ้งจะยอม มันจะต้องฉุดกระชากกันทุกรอบ
แม้ตอนนี้เขาจะมีอำนาจเหนือกว่าแบบที่ทำให้คะนิ้งยอมได้แต่มันก็ยังยากอยู่ดี เขารู้ว่าคะนิ้งจะต้องทำทุกวิธีเพื่อจะปฏิเสธ ขนาดที่ว่าเมื่อกี้ลิ้นเขาแตะลงตรงนั้นของคะนิ้งแล้ว เธอยังปฏิเสธเขาได้ลงคอ
ในเมื่อดื้อด้านแบบนั้นมันก็เลยช่วยไม่ได้จริงๆ เขาก็จำเป็นต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมกันบ้าง..
- ผู้เขียน
