ตอนที่ 4
1054 คำ
“อ๊าค... ไม่ไหวแล้วจ้ะ นวลจ๋าขอฉันใส่นะ”
ความอดทนของพิเดชขาดผึงลงแล้ว โดนดูดจนแก่นกายปวดหน่วงไปทั้งดุ้น น้ำหล่อลื่นอุ่นๆ กระปริบเยิ้มออกมาอาบเลื่อมส่วนปลายของลำทวน
“นวล… เอ่อ… นวลกลัว นวลไม่เคย ”
นวลจันทร์ตกใจ แม้ลึกๆ ในใจหล่อนอยาก หากก็อดกลัวไม่ได้ ครั้งแรกจะเจ็บไหม? ของเขายาวใหญ่เหลือเกิน
“งั้นเธอขึ้นเอง… ขย่มเองจะได้ไม่เจ็บ”
พ่อเลี้ยงออกไอเดีย รีบขยับเอนหลังแล้วรั้งข้อมือนวลจันทร์ขยับตามเข้ามา
“คร่อมมาเลย… ”
มือของพ่อเลี้ยงโอบสะโพกอวบอัด รั้งลงมานั่งคุกเข่าคร่อมตรงกึ่งกลางเขา
ในท่าซึ่งหล่อนหันหน้าคร่อมเข้าหา มือของพ่อเลี้ยงขยำสองเต้าอวบใหญ่ บีบแล้วยัดปลายหัวนมแดงเรื่อเข้าใส่ปากของตัวเอง ปาดลิ้นเลียสลับไปมาจนหัวนมปูดพอง รูขุมขนรอบวงป้านลานหัวนมแข็งตั้งเป็นเม็ด นวลจันทร์ร้องคราง เคลิบเคลิ้มมีอารมณ์
“ไม่ไหวแล้ว… กดลงมาให้มิด”
พ่อเลี้ยงสอดฝ่ามือสองข้างยกบั้นท้ายกลมกลึงอวบขาวที่คร่อมคาอยู่กลางลำตัวของเขา เพื่อให้ขยับขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ เอื้อมมือไปด้านหลังก้นของหล่อน จับความแข็งแกร่งเข้ามาไถถูกลีบก้น จดจ่อส่วนปลายสีม่วงถอกทู่เข้ากับรูเนื้อซึ่งยังเป็นสีชมพูสวย สองกลีบอูมทะลักออกมาจากซอกขาทางด้านหลัง แฉะฉ่ำไปด้วยน้ำคาวสวาท
“อ๊ะ... อูย… ”
นวลจันทร์สะดุ้ง ครางเสียว ทำหน้าเหมือนเจ็บ หากก็กดกลีบก้น บดสะโพก โยก ย้ำ ลงมารูดรัดแก่นกายของผู้เป็นนาย ความยาวใหญ่ของเขาสไลด์เข้ามาทีละนิด ก่อนจะกระเด้าเสยเข้าใส่เสียงดังบลั่กๆ น้ำเสียวของหล่อน ทะลักลงมาอาบชุ่มตอโคนของพิเดช
“อ๊า… ฮื่อ… ”
ลึกเหลือเกิน สาวใหญ่สะดุ้ง ในวินาทีเสียสาว พรหมจารีถูกทำลายลงแล้ว ความใหญ่ยาวของพ่อเลี้ยงอัดขึ้นมาจนมิดสุดโคน
“อูย… นะ… แน่น”
คนที่เพิ่งได้พานพบประสบการณ์ ‘เสียสาว’ เพิ่งโดนขยี้พรมจารีในวัยเกือบแตะสี่สิบ สะบัดใบหน้าซ่านเสียว รู้สึกได้เลยว่ามันคับแน่นมาก เขาเข้ามาลึก… ลึกมาก
“ซี้ด… ทั้งแน่นทั้งดูด… อ่า… เสียวเหลือเกินนวลจ๋า”
พ่อเลี้ยงเสียงกระเส่า ปล่อยให้ดุ้นเนื้อแช่นิ่งอยู่ในร่องสวาทขมิบตอดของสาวใหญ่ครู่สั้นๆ
กระทั่งทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ความเจ็บจุก ตึงแน่นเหมือนจะฉีก แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ นวลจันทร์ก็เริ่มขยับสะโพก ค่อยๆ เล่นไปตามเกมโล้สำเภา แรงขึ้นเป็นลำดับจนท้องของหล่อนกระแทกเข้ากับกล้ามท้องของเขาดังบลั่บๆ
“อ๊า… เสียวสุดๆ พ่อเลี้ยงจ๋า ใหญ่เหลือเกิน”
ความเสียวไม่เคยปราณีใคร สาวใหญ่เริ่มขยับสะโพก หล่อนทำตัวราวกับเป็นจ็อกกี้ ควบขี่ดุ้นเอ็นของพ่อเลี้ยงเสียงดังบลั่กๆ กระแทกสะโพกโขลกกลีบรับดุ้นเนื้อกระเด้าสวนขึ้นมาอย่างดุเดือด
“อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”
นวลจันทร์ร้องครางตามจังหวะอาวุธประจำกายของพ่อเลี้ยงกระแทกเสยขึ้นมารัวๆ รุกรับกันอย่างเมามัน สู้กันน้ำกระจาย แลกน้ำแลกเนื้อกันอย่างถึงพริกถึงขิงข่าตะไคร้ใบมะกรูด
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เสียงเนื้อต่างสีสาดเข้าหากันสนั่น ที่ต้องบอกว่าต่างสีก็เพราะว่าพ่อเลี้ยงผิวคล้ำอย่างคนที่ต้องทำงานกลางแจ้งในไร่ในฟาร์มเป็นประจำ แต่ผิวพรรณของนวลจันทร์นั้นอวบขาวราวกับหยวก
“โอ้ว… มันสุดๆ… อู้วซี้ด”
พ่อเลี้ยงซี้ดปาก สองมือโอบใบหน้าหล่อน รั้งเข้ามาบดเคล้าริมฝีปากเข้าหากันแน่น สอดลิ้นชำแรกผ่านอุ้งปากของกันและกัน ลิ้นกับลิ้นเกี่ยวกระหวัดร้อยรัดกันดื่มด่ำ ขณะกระเด้าไปด้วย เล้าโลมกระตุ้นอารมณ์กันอย่างเมามัน
“อ่า… นวลไม่ไหวแล้ว”
สาวใหญ่เกิดอาการปั่นป่วน รู้สึกเหมือนมีมวลคลื่นตีรวนป่วนปั่นอยู่ในโพรงสวาท
“ซี้ดอูย… นวลจ๋ากระแทกลงมา… ซอยเลยจ้ะ ฉันจะแตกแล้วเหมือนกัน”
พ่อเลี้ยงเร่งเร้า เสียงกระเส่าสั่น นวลจันทร์ขยับสะโพกโยกร่อน กดหนอกเนินบดลงมาจนมิดกลีบสวาท รับดุ้นเอ็นของพ่อเลี้ยงกระแทกอัดขึ้นมากระชับชิดสนิทแน่นอยู่ในรูเสียวของหล่อนเป็นจังหวะเสียงดังบลั่กๆ แรงลึกจนพวงมะกรูดที่ฐานโคนเสียบแน่น กระชับชิดติดปากรูระบมบาน
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ
สะโพกของพิเดชเคลื่อนไหวได้อย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอราวกับถูกควบคุมไว้ด้วยระบบไฮดรอลิค ส่งความแข็งแกร่งอัดแน่นลงในรูสวาทของนวลจันทร์ราวกับกระบอกสูบ
“อ๊าย… อูย… อ๊าย… อูย… ”
เสียงครางของสาวใหญ่ร้องครางอยู่ตลอดเวลา ลั่นระงมไปทั้งห้อง ฉากรักเร่าร้อนดำเนินอยู่นาน กระทั่งอิ่มเอมสมใจ ก็ส่งกันและกันไปถึงสวรรค์
“อ๊าคคคค… ”
พิเดชคราง ความทรมานลุล่วงลงแล้ว นวลจันทร์ร้องครางตามมาติดๆ กึ่งกลางกายกระชับชิด สนิทแน่นเป็นเนื้อเดียวกัน น้ำกามสีขาวข้นราวกะทิของพ่อเลี้ยงพิเดช ฉีดพุ่งเข้ามาในกายของนวลจันทร์ ทะลักไหลสวนลำเนื้อที่ชักออกมาแล้วกระแทกซ้ำลงในโพรงสวาทตอดรัด อุ้งเชิงกรานของหล่อนบีบเกร็งกับอาการออกัสซั่มรุนแรง
“โห… ดูสิ… ”
นวลจันทร์อุทาน หลุบตาลงมองน้ำรักของพ่อเลี้ยงทะลักออกมาเปียกแฉะอยู่ที่หน้าขาของเขา เป็นภาพที่มองแล้วรู้สึกตื่นเต้น หล่อนไม่ได้กังวลเรื่องตั้งครรภ์ เพราะว่าพ่อเลี้ยงพิเดชทำหมันแล้ว
“อ๊า… นวลมีความสุขที่สุด”
สาวใหญ่กอดรัดร่างกำยำของพ่อเลี้ยงพิเดชเอาไว้แน่น ลูบไล้เหงื่อร้อน พรมพราวอยู่ทั่วแผ่นหลังบึนหนาของเขา ขณะดุ้นเอ็นยังเสียบคา กระตุกตอดอยู่ในอารมณ์ลึกล้ำ รับรู้ได้แค่เพียงสองคนเท่านั้น
อีกสัปดาห์ต่อมา
กาญจนบุรี ตอนใกล้ค่ำ ในฟาร์มที่โอบล้อมไว้ด้วยไร่อ้อยและข้าวโพดเขียวขจี ปกคลุมอยู่บนที่ดินผืนใหญ่หลายร้อยไร่ของ ‘พิเดช’ หรือที่ผู้คนย่านนี้พากันเรียกขานนามของเขาว่า ‘พ่อเลี้ยงเดช’ เจ้าของไร่อ้อยรูปหล่อคนดังของเมืองกาญจนบุรี
“พ่อเลี้ยงคะ… ”
นวลจันทร์เรียกเจ้าของไร่อ้อยที่กำลังเดินออกมาจากประตูเทอเรสหน้าบ้าน พิเดชยกไปป์ยาเส้นขึ้นสูบ พ่นควันสีขาวพวยพุ่งไปในเวิ้งอากาศของยามเช้า
- ผู้เขียน
