เวลาผ่านไปรวดเร็วสามเดือนแล้วมหาวิทยาลัยก็เปิด เธอไปเรียนตามปกติในวันเปิดเรียนวันแรก หลายวันแล้วไม่ได้เจอฝันดี เพราะเขายุ่งและไปกรุงเทพฯ บ่อย แทบจะย้ายบ้านไปอยู่กรุงเทพฯ เลยก็ว่าได้ตอนนี้ อิงนภาก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิม เหมือนไม่มีเขาเหมือนเดิม แม้อยากรู้ว่าเขาไปทำอะไรที่กรุงเทพฯ บ่อย ๆ แถมไปค้างที่นั่นนาน ๆ หลายวันถึงกลับนครนายก กลับมาก็ไม่ได้สนใจเธอ ไม่ได้พูดคุยกับเธอสักคำ เธอจึงแอบเสียใจ น้อยใจเงียบ ๆ
“น้องพีร์เปิดเรียนแล้วเหรอครับ เอ๊ะ! เหมือนอ้วน ๆ นะครับช่วงนี้”
มาทศทักถามสาวผู้มาใหม่ ก็สตูดิโอแห่งนี้เจ้าของไม่มาอยู่มาจะอาทิตย์กว่าแล้ว และที่แปลกตาไปวันนี้อิงนภาใส่ชุดนักศึกษาที่เหมือนจะรัดกว่าเดิม แถมแก้มก็ยุ้ยขึ้น สรุปมีน้ำมีนวลจากคนที่ผอมแห้งตอนนี้ไม่ได้ผอมอย่างเคยแล้ว
รู้สึกอายเล็กน้อยเมื่อถูกทักว่าอ้วน อิงนภาไม่เคยสังเกตตัวเองเลยว่าตัวเองมีน้ำมีนวลขึ้น
“ค่ะพี่ทศ เปิดเรียนแล้วค่ะ
