บทที่ 5
624 คำ
อิงนภาขยับเคลื่อนกายไปมาด้วยความอึดอัดและไม่คุ้นชิน ดวงตาคู่สวยค่อย ๆ ขยับเปิดเปลือกตาขึ้นทีละน้อย ๆ มือเล็กยกขึ้นกุมขมับเมื่อรู้สึกปวดหัวไม่หาย หล่อนปรับสายตาให้เข้ากับแสงไฟในห้อง สมองเริ่มประมวลผลกับเรื่องราวที่ผ่านมา แล้วก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อหันมาสบกับใบหน้าหล่อของฝันดี มือเล็กปิดปากตัวเองแน่น ขยับตัวช้า ๆ เพื่อจะออกจากผ้าห่มผืนเดียวกับชายหนุ่ม แต่เคลื่อนตัวได้เพียงนิดเดียวเขาก็ตวัดแขนเกี่ยวรั้งหล่อนเข้ามากอดแน่นกว่าเดิม
"อุ๊ย!"
มือเล็กปิดปากตัวเองไว้ แล้วก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อเนื้อตัวของตนสัมผัสเสียดสีไปกับคนตัวโต เธอค่อย ๆ เปิดผ้าห่มข้นส่องดู แล้วก็แทบอยากกรี๊ดเมื่อรู้ว่าตัวเองเปลือยและเขาก็เปลือยเช่นกัน อิงนภาแทบอยากกรีดร้องและทุบตีเขา แต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะมันจะเป็นการปลุกเขามารังแกเธอมากกว่า
สาวน้อยค่อย ๆ แกะมือใหญ่ที่โอบกอดเอวของตัวเองออกเบา ๆ เพื่อไม่ให้เขาตื่น ยิ่งเขาขยับพลิกตัว หล่อนก็ยิ่งกลัวว่าเขาจะตื่นเอาได้ โชคดีไฟในห้องนอนไม่ได้ปิดเลยทำให้ทำอะไรได้สะดวก เมื่อแกะมือใหญ่ออกจากเอวได้ ไม่สิ เขาขยับพลิกตัวและชักท่อนแขนไปเองต่างหาก เธอถึงได้อิสระ พอได้อิสระก็รีบลุกลงจากเตียงทันที ร่างเปลือยเปล่าสั่นเทาเพราะเครื่องปรับอากาศในห้อง
หญิงสาวมองหาชุดของตนพอเห็นก็รีบแต่งตัวทันที แล้วย่องออกจากห้องทำงานกึ่งสตูดิโอออกไปเงียบ ๆ ก่อนที่เจ้าของห้องนี้จะตื่น และก่อนจะเช้าด้วย
“โธ่เว้ย!"
ตื่นมาว่าจะจัดหนักแต่กลับว่างเปล่า ไม่เจอร่างน้อยเนื้อตัวหอม ๆ อยู่บนเตียงกับตัวเอง เขาแทบคลั่ง ตอนแรกคิดว่าเธอไปเข้าห้องน้ำ แต่ไม่ใช่ ชุดของหล่อนไม่มี แสดงว่าหนีกลับไปแล้ว กลับไปโดยที่เขานอนหลับสนิท เดี๋ยวหลับสนิทเหรอ นานแค่ไหนแล้วไม่ได้นอนหลับสนิท และไม่เคยให้ใครนอนร่วมเตียงด้วยโดยที่ไม่ได้ฉึกฉักสักยก
คิดแล้วมันน่าเจ็บใจนัก รู้งี้ลักหลับดีกว่า ไม่น่าปล่อยไว้รอกินตอนมีสติเลย
จากจะอารมณ์ดีเช้านี้เลยหงุดหงิด เขารีบไปอาบน้ำแต่งตัว วันนี้มีงานต้องไปทำข้างนอก ป่านนี้มาทศกับธนาคงเตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้วมั้ง พอแต่งตัวเสร็จชายหนุ่มเดินหน้าตึงลงมาชั้นล่างพร้อมกับแว่นตาคู่ใจเสริมบุคลิกให้เป็นช่างภาพมืออาชีพดูน่าเชื่อถือ
“พี่ฝันเป็นอะไรรึเปล่าครับ ทำไมเช้านี้ดูไม่ดีเลยครับ” มาทศถามเจ้านาย
“เสือก! แล้วเตรียมกล้องเสร็จรึยังไอ้ทศ ไอ้สองไปไหนล่ะ” เมื่อไม่เห็นธนา
“มันไปเข้าห้องน้ำครับ ของเตรียมเรียบร้อยแล้วครับ และลูกค้าก็คงพร้อมเหมือนกันครับ”
“ดี มันออกจากห้องน้ำก็ตามฉันไปเลยนะ ฉันจะขับรถไปดูที่งานแต่งเขาก่อน จะได้ดูด้วยว่าจะถ่ายมุมไหนยังไงให้คู่บ่าวสาวดูเด่นสะดุดตาและเป็นสิ่งที่น่าจดจำ”
“ครับผมพี่ฝัน” มาทศรับคำ ส่วนฝันดีก็เดินออกไปจากสตูดิโอทันที แม้วันนี้จะหงุดหงิด แต่งานยังรอเขาอยู่ เขาต้องปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เพราะวันนี้ไปทำงานที่งานแต่งงานของลูกค้า
- ผู้เขียน
