Episode 8 โกรธจนเลือดขึ้นหน้า

2222 คำ

ด้านกะเพรา “ทำไมเฟรนด์ไปนานจัง โอ้ย” กะเพราที่กำลังจะลุกขึ้นไปตามเฟรนด์ แต่กลับต้องเซนั่งลงที่เดิมเพราะเธอรู้สึกเวียนหัวขึ้นมา ภาพเริ่มเบลอ “นี่ฉันเป็นอะไร ทำไม ทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนจะหลับ” พรึบ กะเพราหน้าฟุบลงที่โต๊ะด้วยฤทธิ์ของยานอนหลับ เพราะหลังจากที่เฟรนด์เดินออกไปกับนิวเธอก็โดนเพื่อนของนิวพูดกดดันและหลอกล่อให้เธอดื่มอีก และเพื่อตัดปัญหาเธอจึงรับแก้วมาดื่มให้จบๆไป แต่ทว่าดื่มได้ไม่นานฤทธิ์ยาก็เริ่มออกและเป็นจังหวะที่เธอกำลังลุกจะไปตามเฟรนด์แล้วก็หลับไปอย่างที่เห็น แล้วนิวก็เดินกลับมาถึงที่โต๊ะพอดี ทั้งหมดตั้งแต่ต้นเป็นแผนของนิว ที่วางแผนหลอกให้กะเพราและเฟรนด์มางานวันเกิดของเธอและเอาวอดก้าให้ดื่มซึ่งแก้วของกะเพราผสมด้วยยานอนหลับส่วนของเฟรนด์เป็นยาปลุกเซ็กส์ เพราะมีคนสนใจในตัวเฟรนด์จึงขอให้นิวช่วยและให้ค่าตอบแทนเป็นเงินจำนวนหนึ่งแสนบาท ส่วนตัวกะเพราแล้วแต่จะทำอะไรกับเธอเพราะเขาต้องการแค่ตัวเฟรนด์เท่านั้น และนิวที่ตอนนี้เธอกำลังติดขัดเรื่องเงินเนื่องจากทะเลาะกับพ่อทำให้เธอโดนยึดบัตร ดังนั้นเธอจึงตอบตกลงอย่างทันที “ทางนั้นเป็นไงบ้าง เรียบร้อยดีไหม” นนท์ผู้ร่วมแผนการณ์กับนิว รวมถึงเพื่อนอีกสองคนของนนท์ด้วยก็ถามขึ้น “แน่นอน ส่วนนังนี่ก็ยกให้พวกนายตามที่ตกลงกันไว้” นิวตอบกลับและนั่งลงพร้อมกับหยิบเหล้าขึ้นดื่มอย่างพอใจ โดยนิวยื่นข้อเสนอให้เพื่อนผู้ชายเธอทั้งสามถ้าช่วยเธอ เธอก็จะยกกะเพราให้พวกเขา ซึ่งผู้ชายทั้งสามที่ไม่คิดอะไรมากก็ตอบตกลง เพราะถึงยังไงพวกเขาก็ได้ของเล่นมาเหมือนกันไม่ได้ไม่เสีย แถมหญิงสาวยังตัวเล็กน่ารักขนาดนี้มีหรอที่พวกเขาจะปฏิเสธ “อืม” นนท์ตอบตกลงพร้อมกับมองไปที่กะเพราที่นอนหน้าฟุบอยู่ที่โต๊ะ “พวกมึงจะทำอะไรกับมันก็ทำ แล้วอย่าให้มันสาวมาถึงตัวฉันก็พอ” นิวเอ่ยบอกออกไป “หึ! ไม่มีทางแน่นอน” แล้วนนท์กับเพื่อนก็ประคองตัวกะเพราเดินออกไปทางหลังร้าน แต่ในขณะที่พวกเขากำลังพาตัวกะเพราไปนั้นก็บังเอิญไปชนกับใครบางคนเข้า ตุ๊บ! “ไอ้สัส! เดินยังไงวะ” เขื่อนที่พึ่งกลับมาจากเข้าห้องน้ำก็พูดขึ้นอย่างหัวเสีย เพราะก่อนหน้านี้เขาพึ่งจะทำเรื่องไม่ดีไปกับเฟรนด์ ทำให้เขาต้องล้างหน้าเพื่อเรียกสติของตัวเองอยู่นาน “มึงนั่นแหละเดินยังไง” นนท์ที่ได้ยินแบบนั้นก็เอ่ยกลับอย่าไม่ยอม ก่อนเพื่อนคนนึงเขาจะพูดขึ้น “ไปเหอะอย่าเสียเวลาเลย” “เห้ย! เดี๋ยว” เขื่อนที่รู้สึกคุ้นๆกับผู้หญิงที่พวกเขาพามา จึงถือวิสาสะเดินไปจับหน้าของผู้หญิงคนนั้นให้เงยขึ้น แล้วเขาก็ขมวดคิ้วขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นคือ…… “กะเพรา” “เห้ย มึงทำอะไรของมึงวะ” นนท์ปัดมือของเขื่อนออกจากกะเพราทันที “มึงทำอะไรกะเพรา” เขื่อนเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อของนนท์อย่างเอาเรื่อง “มึงอย่ามาเสือกเรื่องของผัวเมีย” นนท์พูดขึ้น “ผัวเมียงั้นหรอ” ผัวะ! เขื่อนต่อยเข้าที่หน้าของนนท์จนเขาหน้าคว่ำลงไปกองที่พื้น ว้าย!! กรี๊ด!! ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของคนในบริเวณนั้น “ไอ้สัส!! มึงกล้าต่อยกูหรอ” ผัวะ! นนท์ลุกขึ้นสวนหมัดคืน “มัวยืนบื้ออยู่ทำไมไปจับมันไว้สิวะ” นนท์หันไปสั่งเพื่อนตัวเอง ก่อนที่เพื่อนทั้งสองเขาจะวางกะเพราลงแล้วเข้ามาช่วยนนท์ อีกด้าน “พวกเขาแตกตื่นอะไรกันวะ” เข็มทิศพูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนมองไปตามที่เกิดเหตุ “กูจะรู้ไหมล่ะ แล้วไอ้เขื่อนมันไปเข้าห้องน้ำที่บ้านมันหรอวะ โคตรนาน” วอดก้าเอ่ยขึ้น “ชิบหายแล้ว ไอ้ก้า” “อะไรของมึงวะ” “ไอ้เขื่อนโดนรุม” เข็มทิศพูดขึ้น ก่อนที่วอดก้าจะดีดตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับมองตามเพื่อน “ไอ้สัส! รอเหี้ยไรไปสิวะ” วอดก้ากับเข็มทิศรีบวิ่งเข้าไปช่วยเพื่อนทันที “เห้ย!! มึงทำไรเพื่อนกูวะ” เข็มทิศพูดขึ้นทันทีที่มาถึง ก่อนจะเดินเข้าไปปล่อยหมัดใส่เพื่อนของนนท์ ผัวะ!! ตุ๊บ! เคร๊ง!! เพล๊ง!! ส่วนวอดก้าที่เห็นว่าเขื่อนกำลังโดนรุมก็เดินไปหยิบขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะฟาดลงบนหัวของนนท์อย่างจัง เปรี๊ยะ! “โอ้ยย! ไอ้สัส!” นนท์ร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่เขื่อนจะใช้จังหวะนั้นขึ้นคร่อมนนท์พร้อมกับสวนหมัดใส่ไม่ยั้ง ผัวะ! ผัวะ! จนอีกคนสลบไป “ไอ้เขื่อน พอได้แล้วเดี๋ยวมันก็ตายหรอก” วอดก้าเอ่ยห้ามเพื่อน ก่อนที่การ์ดที่ดูแลผับจะวิ่งเข้ามา ด้านเข็มทิศที่กำลังอัดเพื่อนของนนท์ก็เหลือบไปเห็นกะเพราที่นอนสลบอยู่ ก่อนที่เขาจะผละออกจากคู่กรณีแล้วรีบลุกขึ้นไปหากะเพราทันที “กะเพรา กะเพรามึงได้ยินกูไหม” เข็มทิศพยายามเรียกอีกคน แต่ก็ไร้เสียงตอบกลับ “จัดการให้เรียบร้อย” วอดก้าหันไปสั่งการ์ด เพราะที่นี่ก็คือผับของพ่อวอดก้า พวกเขาพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนจะลากนนท์กับพวกเพื่อนเขาอีกสองคนออกไปทันที “แล้วเฟรนด์ล่ะ เฟรนด์อยู่ไหน” เขื่อนมองหาเฟรนด์จนทั่วแต่ก็ไม่เจอ จนไปสะดุดตาหยุดที่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ทำหน้าตกใจก่อนที่เธอจะหันหลังวิ่งออกไป เขื่อนที่เห็นแบบนั้นจึงรีบวิ่งตามเธอไปทันที “ไอ้เข็มทิศ มึงพากะเพราขึ้นไปนอนข้างบนก่อน เดี๋ยวกูให้คนเตรียมห้องให้ กูจะไปช่วยไอ้เขื่อนตามหาเฟรนด์ก่อน” “อืม” แล้วเข็มทิศก็อุ้มกะเพราขึ้นไปบนห้องชั้นบนของผับ “เชี่ยไรวะเนี่ย ไอ้พวกเหี้ย ไม่ได้เรื่องสักคน” นิวสถบออกมาอย่างหัวเสีย ในขณะที่เธอกำลังวิ่งหนีเขื่อนออกไปทางด้านหลังของผับ แต่ทว่าก็ไม่ทันความเร็วของเขื่อนที่วิ่งตัดหน้าเธอไว้ก่อน เธอทำหน้าตกใจขึ้นทันที ก่อนจะหันหลังเพื่อจะหนีกลับเข้าไป แต่ก็โดนเขื่อนกระชากแขนเธอไว้ทัน ก่อนที่เขาจะเอ่ยถามขึ้นอย่างใจเย็น “เฟรนด์อยู่ไหน” เขื่อนจับแขนของนิวพร้อมกับบีบแรง “โอ้ย! เจ็บ” เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บ “กูถามว่าเฟรนด์อยู่ไหน” เขื่อนตะคอกใส่นิวเสียงดังพร้อมกับออกแรงบีบเพิ่มขึ้น “ฉะ ฉันไม่รู้ว่านายกำลังพูดอะไร” นิวพูดตะกุกตะกัก พร้อมกับหลบตาของอีกคน “ไม่บอกใช่ไหมได้ งั้นก็ไปคุยกับตำรวจเองแล้วกัน” เขื่อนกำลังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ไม่นะ ฉันบอกแล้วๆ ฉันยอมแล้ว ฉันขายมันให้กับผู้ชายคนหนึ่ง แต่ฉันไม่รู้หรอกนะว่าไอ้นั่นมันจะพาเธอไปไหน” นิวที่เห็นแบบนั้นก็รีบพูดขึ้นแบบกล้าๆกลัวๆ “แม่งเอ้ย!” เขื่อนสถบคำหยาบออกมาก่อนที่จะปล่อยแขนนิวแล้ววิ่งออกจากผับเพื่อไปตามหาเฟรนด์ทันที “อยู่ไหนวะ” เขื่อนวิ่งหาจนทั่วผับแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา “ไอ้เขื่อน เป็นไงเจอเฟรนด์บ้างไหม” วอดก้าเอ่ยเรียกเพื่อนตัวเองขึ้น หลังจากที่ตามหาช่วยอีกแรง “ไม่เจอว่ะ แล้วมึงล่ะ” เขื่อนถามกลับ “ไม่เจอเหมือนกัน กูว่ามันน่าจะไม่อยู่ที่ผับแล้วว่ะ” “โธ่เว้ย อย่าให้กูเจอนะมึง กูไม่เอาไว้แน่” เขื่อนสถบออกมาอย่างหัวเสีย ก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถ ตรงไปที่รถบิ๊กไบค์ของตัวเอง แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว วอดก้าที่เห็นแบบนั้นก็รีบขับรถตามเพื่อนออกไปทันที เพราะเขารู้ดีว่าเขื่อนในตอนนี้สามารถทำได้ทุกอย่างจริงๆ . . . ข้างทาง บนรถ “อยู่นิ่งๆสิวะ” ชายแปลกหน้าพยายามขืนใจเฟรนด์อยู่เบาะหลังในตอนนี้ ตอนแรกเขากะจะพาหญิงสาวเข้าโรงแรมที่อยู่ใกล้ๆ แต่ทว่าในระหว่างทางเฟรนด์พยายามดิ้นหนี พร้อมกับแย่งพวงมาลัยรถ จนทำให้ชายแปลกหน้าทนไม่ทันต้องจอดรถเข้าข้างทาง พอรถหยุดเฟรนด์ก็เปิดประตูเพื่อจะวิ่งหนีทันที แต่วิ่งไปได้ไม่เท่าไหร่เธอก็ถูกชายแปลกหน้าตามทันแล้วลากเธอมาที่รถ พร้อมกับผลักเธอเข้าไปยังเบาะด้านหลัง ก่อนจะพยายามถอดเสื้อผ้าของเฟรนด์ออก “ไม่นะ ชะ ช่วยด้วย อือ ฮือ~” เฟรนด์ร้องด้วยเสียงแผ่วเบาอย่างหมดแรง ฟอด! “ตัวหอมจังเลยนะ เด็กน้อย” ชายร่างอ้วนท้วมน่ารังเกียจสูดดมตรงหัวไหล่ของเฟรนด์พร้อมกับทำหน้าหื่นออกมา “ออกไปนะ อือ อื้ม ฮือ~” เฟรนด์ที่พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้เคลิ้มตามฤทธิ์ยา แต่ในขณะนั้นเอง ปั้ง! “เชี้ยไรวะ” เขื่อนที่ลากท่อนไม้มา แล้วทุบลงที่กระโปรงรถของชายร่างอ้วนท้วมด้วยความโมโหใบหน้าของเขาแดงกล่ำด้วยความโกรธเขาใช้แรงทั้งหมดที่มีทุบเข้าที่รถจนหน้ารถบุบ ปั้ง! ปั้ง! เพล้ง! เขื่อนทุบรถอย่างบ้าคลั่งตอนนี้เขาโกรธจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ “เห้ย! หยุดนะเว้ย” ชายคนนั้นเดินลงมาจากรถ เขื่อนมองหน้าผู้ชายคนนั้นก่อนที่เขาจะยกท่อนไม้ขึ้นฟาดหน้าชายแปลกหน้าอย่างจังจนสลบลงไปกองกับพื้น แต่นั่นไม่พอ เขื่อนยังใช้เท้าเตะเข้าที่ท้องของชายคนนั้น ก่อนจะขึ้นคร่อมพร้อมกำหมัดแน่นอัดเข้าที่หน้าอย่างไม่ยั้ง ตุ๊บ!! ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ! “เชี้ย! ไอ้เขื่อน” เข็มทิศที่พึ่งตามมาถึง ก็รีบวิ่งเข้ามาห้ามเพื่อนทันที ก่อนที่ชายแปลกหน้าจะตายคามือเขา “ไอ้เขื่อน! ไอ้เขื่อน!”เข็มทิศเรียกเขื่อนเสียงดังเพื่อเรียกสติ “กูจะฆ่ามัน” เขื่อนเอ่ยบอกออกไป ทั้งที่ยังคงปล่อยหมัดใส่คนตรงหน้าอยู่ “มึงมีสติหน่อยสิวะ ไปดูเฟรนด์ก่อน” วอดก้าผลักเขื่อนให้ออกจากร่างชายแปลกหน้า ก่อนจะเอ่ยบอก พอเขื่อนตั้งสติได้เขาก็รีบวิ่งไปดูเฟรนด์ทันที พอเขื่อนวิ่งมาถึงรถก็เห็นเฟรนด์อยู่ในสภาพที่เสื้อผ้าหลุดรุ่ยรวมถึงรอยแดงตามตัวเต็มไปหมด เขื่อนได้แต่กำหมัดแน่นพยายามระงับอารมณ์ตัวเองเอาไว้ ก่อนจะถอดเสื้อตัวนอกออกเพื่อคลุมให้เฟรนด์ “เฟรนด์ เฟรนด์มึงได้ยินกูไหม” เขื่อนเขย่าตัวเฟรนด์เพื่อเรียกสติ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล ตอนนี้เธอบิดไปบิดมาด้วยฤทธิ์ของยา อย่างเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ “ขะ เขื่อน อ๊ะ ช่วยฉันด้วย~” เฟรนด์เอามือลูบไล้ที่หน้าอกของเขื่อนอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ตอนนี้เธอแทบไม่มีสติหลงเหลือด้วยซ้ำ รู้แต่เพียงว่าคนตรงหน้านั้นคือใคร “นี่มึงโดนวางยาหรอ” เขื่อนถามเฟรนด์ที่กำลังลูบไล้เขาอยู่ตอนนี้ แต่ทว่าคำถามเขานั้นไร้ซึ่งคำตอบ เพราะเธอนั้นเอาแต่พยายามเข้าหาเขาอย่างเดียว “เฟรนด์ แม่งเอ้ย ไอ้เวรนี่” เขื่อนสถบออกมาอย่างหัวเสีย ถ้าเขามาไม่ทันไม่รู้ว่าเฟรนด์จะเป็นยังไง “อดทนก่อนนะ กูจะพามึงไปจากที่นี่เอง” เขื่อนอุ้มเฟรนด์ลงจากรถ ก่อนจะเดินตรงไปหาวอดก้าที่กำลังติดต่อหาเจ้าหน้าที่อยู่ “เฟรนด์เป็นยังไงบ้างวะ” วอดก้าเอ่ยถามเขื่อนที่อุ้มเฟรนด์อยู่ “ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ กูฝากทางนี้ด้วยนะ เดี๋ยวกูจะโทรเรียกทนายมาจัดการทีหลัง” บอกวอดก้า “อืม เดี๋ยวกูจัดการที่เหลือเอง” “กูขอยืมรถมึงหน่อย” เขื่อนขับบิ๊กไบค์มาจึงไม่สามารถที่จะพาเฟรนด์ซ้อนไปได้ เขาจึงจำเป็นต้องยืมรถของวอดก้า วอดก้าจึงยื่นกุญแจรถให้อย่างไม่ขัดข้อง “ส่วนนี่กุญแจรถกู” เขื่อนยื่นกุญแจรถตัวเองให้วอดก้า ก่อนจะอุ้มเฟรนด์เดินตรงไปที่รถทันที “เขื่อน~” เฟรนด์เอ่ยเรียกคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงกระเส่า เขื่อนได้ยินแบบนั้นก็ชะงัก “มะ มึงตั้งสติก่อนนะเฟรนด์ กูไม่อยากทำร้ายมึง” เขื่อนจับหน้าเฟรนด์แล้วพูดเตือนสติ ก่อนจะวางร่างเฟรนด์ฝั่งด้านคนขับ พร้อมกับคาดสายนิรภัยให้ แต่ทว่าจังหวะที่เขื่อนกำลังคาดเบลให้อยู่นั้นทำให้ใบหน้าของทั้งสองห่างกันไม่ถึงคืบทำให้ทั้งสองสบตากัน……ดูเหมือนเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้วครั้งนึง…… เฟรนด์ที่มีฤทธิ์ของยาก็ย้อนนึกถึงตอนที่อยู่หน้าห้องน้ำ ก่อนที่เธอจะดึงเขื่อนเข้ามากดจูบอย่างไม่ประสีประสา ก่อนจะผละปากออกแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระเส่า “ฉันอยากให้นายทำมัน” “……”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more