@ตึก A ชั้น 5
30 นาทีผ่านไป
ปังๆ ปั้ง! เพล้ง! ปัง! เคร๊ง!
“เฮ้ออ~” เฟรนด์ถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยล้า
ในเวลาครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาเธอพยายามค้นหาของอยู่ในห้องเพื่อทุบประตูเหล็กที่ถูกล็อกจากด้านนอก แต่ดูเหมือนของในห้องจะช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย จนเธอท้อแล้วนั่งลงกับพื้น
“แฮ่กๆ แค่กๆ ช่วยด้วย!! ใครก็ได้ช่วยด้วย!” เฟรนด์พยายามตะโกนเรียกให้คนช่วยจนเธอรู้สึกหมดแรง ด้วยฝุ่นกับกระหายน้ำและขนาดห้องที่เล็กคับแคบทำให้เฟรนด์เริ่มหายใจไม่ออก (นี่ฉันต้องตายที่นี่จริงๆหรอเนี่ย)
.
.
.
เช้าวันต่อมา
@มหาลัย
ตู๊ด ตู๊ด
“เฮ้อ เฟรนด์หายไปไหนเนี่ยทำไมไม่รับสายนะ” กะเพราพูดขึ้นอย่างร้อนใจไม่อยู่กับที่ เฟรนด์หายไปตั้งแต่เมื่อคืน พอไปหาที่บ้านพ่อกับแม่เฟรนด์ก็บอกว่าไม่ได้กลับตั้งแต่เมื่อวานนึกว่าไปค้างกับกะเพรา
“หรือจะอยู่กับฟาร์ม” เมื่อกะเพราคิดแบบนั้นจึงลองโทรหาฟาร์ม ไม่นานปลายสายก็กดรับ
[ว่าไงกระเพร
