ตอนที่ 2
1101 คำ
“คุณกลับไปก่อนนะครับชบา... วันนี้ผมมีธุระกับลูกสาว”
เสี่ยโชคบอกพลางหอมแก้มหล่อน
“ค่ะเสี่ย”
สาวใหญ่พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ เขายื่นเงินให้หล่อนเอาไว้ใช้ เพราะทุกวันนี้ชบาศรีเป็นแม่ม่ายเรือพ่วง มีลูกสองคนให้ต้องเลี้ยงดูหลังจากสามีตาย
แม้ว่าชบาศรีจะเป็นแม่ม่าย ไม่ใช่สาวแรกรุ่น หากทรวดทรงของหล่อนก็ยังอะร้าอร่ามเข้าตำรา ‘หน้าอกภูเขาไฟบั้นท้ายดินระเบิด’ ตรงตามสเปคที่เสี่ยโชคโปรดปราน เพราะชอบผู้หญิงผิวขาว เนื้อนมไข่อวบขาวเร้าใจเหมือนแม่ม่ายสาวใหญ่คนนี้แหละใช่เลย
“ถ้าคิดถึงชบาก็โทรหานะคะ”
เสียงหวานเปี่ยมจริตมารยา กล่าวพลางหอมแก้มกลับคืนเสียงดังฟอด
“แน่นอนครับ”
ร่างท้วมใหญ่ขยับลงจากเตียง เพราะรู้ว่านัดลูกสาวเอาไว้ เย็นนี้จะออกไปกินข้าวนอกบ้านด้วยกัน แค่นี้ปั้นหยาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ขืนชักช้ากว่านี้มีหวังว่าคุณหนูโวยวายบ้านแตกแน่ๆ
ในเวลาต่อมา
“หยาไม่ชอบอีป้าชบาคู่ขาคุณพ่อ... ต่อไปคุณพ่ออย่าให้มันมาที่บ้านอีกนะคะ”
ในขณะกำลังนั่งมาด้วยกันในรถ หญิงสาวกล่าวกับเสี่ยโชคผู้เป็นบิดาด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด หน้าบูดหน้าบึ้งให้รู้ว่าโกรธ
“คุณชบาเค้าก็ไม่ได้ทำอะไรให้หนูนี่นา... มาไม่นานเดี๋ยวเค้าก็กลับ”
เสี่ยโชคกล่าวขณะมือสาวพวงมาลัยเลี้ยวรถเข้ามาจอดในลานจอดรถของร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งย่านชานเมือง
“น้อยไปสิคะ... ลับหลังคุณพ่อมันคงแอบด่าหยา มันคงอยากเข้ามาเป็นเมียคุณพ่อ”
ลูกหวงพ่อคิดกังวลไปไกล
“โธ่... เค้าจะด่าหนูทำไม ทุกครั้งที่มาน้าชบาก็ไม่ได้เข้ามายุ่มย่ามอะไรกับลูกนี่นา”
“ไม่รู้แหละ... หยาไม่ชอบหน้าอีป้าคนนี้ แล้วไม่ต้องให้หยาเรียกมันว่าน้า... เพราะว่าหย่าไม่เคยมีญาติแบบนี้”
เวลาโกรธ ปั้นหยามักจะปากร้ายอย่างที่เห็น เสี่ยโชคมองหน้าลูกสาวของตัวเองอย่างเข้าใจ ที่ผ่านๆ มาเขาตามใจลูกสาวคนนี้สารพัด เลี้ยงดูอย่างเด็กที่เติบโตมาอย่างไม่มีแม่ ด้วยแม่ของปั้นหยาเสียชีวิตไปนานแล้ว ตั้งแต่หล่อนยังเล็กๆ
“ดูทำหน้าเข้าสิ แล้วทำไมไปเรียกน้าชบาเค้าอย่างนั้น... ไม่น่ารักเลยลูก”
“ไม่รู้... หยาพอใจจะเรียกแบบนี้ใครจะทำไม คุณพ่ออย่าหวังเชียวนะว่าหยาจะยอมให้นังป้าบ้ากามนั่นมาแทนที่คุณแม่ของหยา”
ลูกหวงพ่อรีบสกัดเอาไว้ก่อน
“พ่อก็ไม่ได้คิดอย่างนั้น สำหรับพ่อไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน... ก็จะไม่มีใครเข้ามาแทนที่แม่ของลูกได้... อันที่จริงกับชบาพ่อก็แค่สนุกไปวันๆ ไม่ได้คิดจริงจังอะไรนักหรอก”
“ให้มันจริงเถอะค่ะคุณพ่อ... หยารู้นะคะว่าคุณพ่อชอบผู้หญิงขาวอวบนมใหญ่แบบนั้น”
ปั้นหยารู้เพราะว่าคู่ขาคนก่อนของบิดาก็หุ่นแบบนี้ เนื้อนมไข่ นมใหญ่ สะโพกดินระเบิด
“แกนี่รู้ทันพ่อไปซะทุกอย่าง”
เสี่ยโชคกล่าวเขินๆ
“รู้สิคะ... ชอบนักนะพวกผู้หญิงนมใหญ่สะโพกใหญ่แต่สมองน้อยกว่าเม็ดถั่ว”
“อุ๊ย... ยัยหนู ทำไมเดี๋ยวนี้ปากร้ายจัง ไปได้ยินมาจากไหนนี่”
เสี่ยโชคตกใจ
“หยาได้ยินป้าช้อยด่าลุงยอดค่ะ”
เสี่ยโชคส่ายหน้าระอาใจ ที่แท้ก็จดจำมาจากคนในบ้าน ปั้นหยาปรายตามองหน้าบิดาแล้วเบะปากใส่
อีกชั่วโมงต่อมา
เวลาเกือบห้าโมงเย็น ขณะที่ ‘ไทเกอร์’ หนุ่มลูกครึ่งอเมริกันรูปร่างสูงใหญ่กำยำ กำลังเดินอยู่ริมฟุตบาทอาบไปด้วยน้ำฝน โปรยปรายลงมาตั้งแต่ช่วงบ่าย จนป่านนี้ก็ยังไม่หยุด
“ลงมือเลย”
ขณะชายหนุ่มเดินผ่านรถมอเตร์ไซค์คันหนึ่ง จอดหลบอยู่ตรงมุมปากซอยเล็กๆ ไทเกอร์ได้ยินเสียงคนที่นั่งอยู่บนรถพูดคุยกัน เหมือนกำลังจะก่อเหตุร้ายอะไรสักอย่าง
ไทเกอร์เหลือบมองไปยังถนนอีกฟาก และพลันนั้นเอง สายตาคมกริบปะทะเข้ากับร่างท้วมใหญ่ของเสี่ยโชค กำลังจูงมือหญิงสาวหุ่นดี ทรวดทรงองเอวของหล่อนช่างอะร้าอร่ามสะดุดตา พากันเดินออกมาจากร้านอาหาร เพื่อจะข้ามมายังอีกฟากถนนที่แลเห็นรถเบนซ์คันหรูจอดอยู่ชิดฟุตบาท
ทว่าในทันทีที่เดินมาถึงรถ สองพ่อลูกยังไม่ทันจะเอื้อมมือเปิดประตูรถ จู่ๆ รถมอเตอร์ไซค์ปริศนาน่าสงสัยคันนั้น ก็บิดเร่งเครื่อง พุ่งเข้ามาทางด้านหลังหญิงชายต่างวัยด้วยความเร็วสูง
ไทเกอร์เดินเข้ามาใกล้เหตุการณ์โดยไม่ตั้งใจ เสียงปิดเร่งเครื่องมอเตอร์ไซค์เหมือนเสียงคำรามของสัตว์ร้าย พุ่งทะยานเข้าหาเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย
ด้วยทุกภาพเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในนาทีนี้ ล้วนตกอยู่ในสายตาของไทเกอร์ที่ผ่านมาเห็นเข้าโดยบังเอิญ หรืออาจเป็นเพราะโชคชะตาลิขิต ให้เขาต้องกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของเหตุการณ์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ทุกอย่างไม่ได้ผิดไปจากสิ่งที่ไทเกอร์คาดคิดเอาไว้ มอเตอร์ไซค์คันนั้นเฉียดเข้ามาใกล้หญิงสาวเดินอยู่ใกล้บิดา ไอ้คนที่นั่งซ้อนอยู่เบาะหลังเอื้อมมือกระชากกระเป๋าสตางค์ในมือของหล่อน
“ว้าย... ชะ... ช่วยด้วย”
ปั้นหยาตกใจ หวีดร้องเสียงดังลั่น รถมอเตอร์ไซค์รีบตีโค้งเลี้ยววงแคบ เพื่อที่จะวิ่งย้อนศรกลับเข้าไปในซอยเปลี่ยว ไทเกอร์ที่ตอนนั้นกำลังยืนอยู่บนฟุตบาท ตัดสินใจโดดขวาง เหวี่ยงปลายเท้าเตะโครมเข้าที่กลางลำตัวคนขับ ส่งผลให้รถเสียหลักล้มคว่ำลงข้างถนน ทั้งคนขับและคนซ้อนกระเด็นกระดอนตกจากรถ
“เสือกนักนะมึง... อยากตายใช่ไหมวะ”
สองโจรลุกขึ้นมาจากพื้น ควักมีดปลายแหลมคมกริบออกมา เดินดุ่มๆ เข้าหาไทเกอร์โดยไม่พูดพล่ามทำเพลง
ควับ...
คนหนึ่งจ้วงมีดเข้าใส่ร่างของไทเกอร์อย่างจัง หมายกะซวกให้ไส้ไหล ทว่าชายหนุ่มเอี้ยวตัวหลบหลีกได้อย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว โต้ตอบด้วยการตีศอกใส่หน้าผู้จู่โจมเสียงดังพลั่ก
“โอ๊ยยย…”
คนร้ายร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด ไทเกอร์รีบฉวยจังหวะโดดกระแทกเข่าลอย ซ้ำเข้าที่ท้อง ก่อนจะหมุนตัวกลับมารับมือกับอีกคนที่พุ่งเข้ามาทางด้านหลัง ไทเกอร์จู่โจมตอบโต้รวดเร็วเหลือเชื่อ
“อ๊าคคค…”
- ผู้เขียน
