“บ้า! ยายบ๊อง คิดอะไรแบบนั้น” เขาทำท่าจะตีหน้าผากเธอเพื่อลงโทษ แต่บัณฑิตารู้ทัน รีบหลบมือของเขาในทันที
“หยุดนะ จะทำร้ายเบอร์รี่อีกแล้วเหรอ เบอร์รี่ไม่ยอมนะ”
“พี่ไม่ได้ยึดมาอ่าน พี่ไม่ได้ลามกเหมือนเธอนี่!” เขาเท้าสะเอวมองเธออย่างเอาเรื่อง
“โธ่... ยอมรับมาเถอะค่ะ เบอร์รี่ไม่บอกใครหรอก” เธอทำท่าทียียวนกวนประสาทจนกายสิทธิ์ต้องแยกเขี้ยวใส่ด้วยความโมโห
“นี่หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ เป็นเด็กเป็นเล็กอ่านการ์ตูนลามก เห็นเงียบหายอยู่บนห้องนึกว่าจะทำการบ้านที่ไหนได้”
“พี่กายอย่ามาเฉไฉแกล้งว่าเบอร์รี่เลยค่ะ อยากอ่านก็บอกเบอร์รี่มาเลย แล้วก็เอาคืนมาด้วยค่ะ” เธอเข้าไปยื้อแย่งการ์ตูนเล่มนั้นอีกครั้ง เพราะเป็นของเพื่อนสนิท ถ้าหายไปต้องโดนต่อว่าแน่ ๆ เลย และมีหลายคนรอคิวอ่านอยู่
“เอามานี่คะ”
“ไม่ให้”
“วะ! ว้าย!” บัณฑิตมัวแต่แย่งการ์ตูนในมือของกายสิทธิ์ เขาก็ถอยหนีหลบหลีก เลยไปชนเข้ากับเตียง เสียหลักหงายล้มหลังลงบนเตียง โดยมีบัณฑิตทาบทับลงไปแบบไม่ทันตั้งตัว
บัณฑิตตาโตอยู่บนร่างแกร่งของกายสิทธิ์ ทั้งสองมองสบตากัน ก่อนที่เด็กสาวจะได้สติ ทำท่าจะตะเกียกตะกายหนี แต่กายสิทธิ์กอดรัดเอวคอดของเธอเอาไว้
“พี่กายทำอะไรนี่” บัณฑิตตาตาโตเมื่อเขากอดรัดเอวคอดของเธอเอาไว้แน่น
“ทำแบบในการ์ตูนที่เธออ่านดีไหม ท่าทางจะตื่นเต้นมากเลยนะตอนได้อ่าน”
“พี่กายลามก”
“โอ๊ย!” เขาร้องเสียงหลงเมื่อโดนเธอใช้ข้อศอกกระแทกเข้าตรงชายโครง ก่อนจะใช้มือบิดเขาเต็มแรง
ในจังหวะนั้นบัณฑิตทำท่าจะหนี แต่เขาก็คว้าร่างของเธอเอาไว้ ก่อนจะกดลงใต้ร่าง บัณฑิตตาโตอีกรอบที่กำลังเสียเปรียบเขาแบบนี้
“ปล่อยเลยนะพี่กาย”
“แทนที่จะทำการบ้าน”
“ทำการบ้านก็ได้”
“เปลี่ยนจากทำการบ้าน เป็นทำอย่างอื่นกันดีกว่านะ”
“พี่กายลามก”
“อ้อ... ในสมองคงคิดจะเรื่องลามก ถึงได้คิดว่าคนอื่นเขาจะลามกเหมือนตัวเอง”
“พี่กาย!” เธอทำหน้างอน
“จะชวนไปออกกำลังกาย ทำสวน ล้างรถ จะได้เลิกหมกหมุ่น ไม่ได้จะทำอย่างที่เธอคิดหรอกนะ”
“เบอร์รี่ป่าวหมกมุ่นเลยนะ”
“ไม่หมกมุ่นเลย นั่งอ่านการ์ตูนเอากันนี่นะ”
“พี่กาย มันจะมากเกินไปแล้วนะ แล้วพี่กายมีสิทธิ์อะไรเข้ามาในห้องของเบอร์รี่โดยไม่ได้รับอนุญาต”
“พี่เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ จะเข้าห้องไหนก็ได้”
“แต่นี่มันห้องของเบอร์รี่นะ คนไม่มีมารยาท”
“ผัวเข้าห้องเมียมันผิดตรงไหน”
“พี่กายอย่ามาทะลึ่งนะ” เธอผลักอกเขาแต่เขาไม่ยอมขยับ
“ทำไม ก็มันเรื่องจริง”
“พี่กายก็รู้ว่าเรารับปากคนใกล้ตาย กลัวจะนอนตายตาไม่หลับ เบอร์รี่อายุแค่สิบแปดนะ จะแต่งงานมีผัวได้ยังไง”
“เยอะแยะไปสิบสี่สิบห้า ไม่แต่งงานยังมีผัวได้เลย”
“หยาบคายที่สุด”
“พูดเรื่องจริงหาว่าหยาบคาย” เขาเหลือเชื่อกับเธอจริงๆ
“สัญญาว่าจะไม่อ่านอีกโอเคไหม”
“ไม่อ่านแต่จะหันไปดูหนังโป๊แทนก็ไม่ไหวนะ วัยอยากรู้อยากลอง พี่ไม่เชื่อเราอีกแล้ว”
“พี่กาย นี่มันเรื่องส่วนตัวของเบอร์รี่เลยนะ”
“พี่เป็นคนดูแลเธอ ถ้าดูแลไม่ดี พี่ก็ผิดกับพี่ชายของเธอน่ะสิ”
"ถ้าพี่กายลำบากใจมากเราหย่ากันก็ได้นะคะ เบอร์รี่จะไปตามทางของเบอร์รี่"