หางเลข

2356 คำ

สนามยิงปืนของเวคิน เวคินนั่งดื่มกาแฟอยู่คนเดียวในห้องทำงานของเขา เขามองออไปด้านนอกที่มีเป้านิ่งเอาไว้ให้สมาชิกเข้ามายิงปืนในนี้นิ่งๆ เวคินพลางคิดถึงเรื่องของจากัวร์ เขาไม่รู้ว่าตอนนี้เพื่อนรักจะเป็นยังไงบ้าง " ไอ้เ..ี้ยคิน" เสียงของครีย์ยอนดังอยู่ด้านหลังของเวคิน เขาเหยียดยิ้มร้ายที่มุมปาก พลางหมุนเก้าอี้กลับมามองหน้าครีย์ยอน ผัวะ! กรู๊บต่อยเข้าที่ใบหน้าขงเวคินทันทีหนึ่งทีแรงๆ เวคินถึงกับหน้าหัน เขาสบตากับสามพี่น้องรีบหันหน้ามา ครีย์ยอน ไลอ้อน กรู๊บยืนมงหน้าของเขานิ่งๆ " ต่อยกูทำไมเนี่ย" เวคินถามพลางใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มของตัวเอง เขาสัมผัสรสชาติของเลือดในปากของเขาได้ เพราะมันเค็มๆและคาวๆ หมับ! ไลอ้อนจับคอเสื้อของเวคินพร้อมกับยกร่างสูงใหญ่ของเวคินขึ้นมาจากเก้าอี้ " อยู่ไหนน้องสาวของกูกับไอ้เ..ี้ยจาร์" ไลอ้อนถามเสียงเหี้ยม พลางสบตากับเวคินด้วยความเดือดดาล " กูไม่รู้" เวคินตอบเสี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม