ตอนที่15 Nc ไม่อยากให้นั่ง
จู่ ๆ คนที่ดื่มเหล้าแทนน้ำเปล่าก็พูดขึ้น ชาร์ลฟังสิ่งที่เธอระบายเงียบ ๆ และมันทำให้ธาริกาเลือกจะระบายมันออกมาอีก
“ชีวิตก็เจอแต่เรื่องยุ่งยาก” ร่างบางกระดกน้ำเมาที่เหลือติดก้นขวดลงคอจนหมดก่อนจะวางมันทิ่มลงกับพื้นทราย ชาร์ลที่เห็นว่ามันเป็นเพียงขยะไปแล้วจึงจับมันขว้างออกไปไกลถึงน้ำทะเลและมันก็ถูกกลืนหายไปกับคลื่นน้ำ
“อยู่เกาะแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะคะ ถ้ารวย”
“ก็อยู่ไปสิ ฉันทิ้งเธอไว้ที่นี่ได้นะ”
“คุณชาร์ลจะยกที่นี่ให้ทรายเหรอคะ” ธาริกาแสร้งถามไปอย่างไม่คิด
“เธอว่าที่นี่มันมูลค่าเท่าไหร่ เรื่องอะไรถึงต้องยกให้เธอ” หญิงสาวแววตาหวานฉ่ำยิ้มให้ตัวเองอย่างเย้ยหยัน แค่จะสร้างบ้านสักสิบล้านยังเกินตัวเลย แต่เธอก็ไม่ได้อยากได้ที่นี่สักหน่อย
“จะไปไหน” ชาร์ลลืมตัวเผลอคว้ามือของคนที่อยู่ดี ๆ ก็ลุกขึ้นไว้ เจ้าของใบหน้าแดงกล่ำหลุบมองเขาด้วยรอยยิ้มที่เขาไม่รู้ว่า
