ตอนที่10 ถอนตัว
“ฉันอนุญาตให้เธอไปเมื่อไหร่ทรายแก้ว” ร่างบอบบางที่คว้าเสื้อผ้าขึ้นสวมไม่ได้หยุดชะงักการกระทำแม้ว่าน้ำเสียงเขาจะน่าเกรงแค่ไหน
“ดี ฉันชอบปราบคนดื้อด้านซะด้วยสิ”
“ทรายเป็นแค่ผู้หญิงที่ยอมเอาตัวเข้าแลก แต่ต่อไปนี้คุณชาร์ลไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับทรายอีกเพราะทรายไม่แลกกับอะไรแล้ว” สายตาคมเข้มสีเทาเย็นชาราวกับน้ำแข็งแต่ก็ปนไปด้วยความดุดัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ปล่อยให้เธอรื้อค้นเอาเสื้อตัวใหญ่ในตู้มาสวมกับกระโปรงและชั้นในชิ้นล่างที่เหลืออยู่ของเธอ
ธาริกาที่ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บแค้นและเสียใจเดินออกจากบ้านหลังใหญ่ของชาร์ลโดยที่ไม่มีใครเอ่ยปากถามว่าเหตุใดเธอถึงได้ระเห็ดออกมาแบบนั้น
“คุณชาร์ลครับ ทางเข้าที่นี่ค่อนข้างไกล ถึงจะไม่มีใครในพื้นที่นี้แต่ก็น่าสงสารเธอนะครับ”
“ก็อาสาไปส่งเองซะสิ” ยุทธนาไม่รอช้าถึงแม้ว่าเจ้านายของเขาพูดแบบนั้นด้วยความประชดประชัน แต่หญิงสาวที่เด
