“ไม่ต้องกลัว”
พอเขาเห็นว่าเธอสะดุ้งทุกครั้งที่จับ เขาก็พูดเสียงแผ่วข่างใบหู แล้วประคองมือเล็ก ช่วยรูดชักบริเวณผิวหนังสีน้ำตาลอ่อน รูดขึ้นรูดลงช้าๆ ให้ปลายหัวเห็ดบานพร้อมกับหลั่งน้ำสีใสออกมา
“ลองชิมไหม?”
เพนนีเบิกตาโตยิ่งกว่าไข่ห่าน แต่ร่างกายกลับย่อตัวลงไปนั่งคุกเข่าโดยอัตโนมัติ ก่อนที่ท่อนเอ็นขนาดเท่าแขน จะผงาดอยู่ตรงหน้า เขากดสิ่งที่ผงาดชี้ฟ้าลงจ่อริมฝีปากนุ่มนิ่ม ชโลมน้ำเมือกสีใส คล้ายกับทาลิปสติกให้ แต่มีกลิ่นกามของผู้ชายเด่นชัด
สาวสวยกลืนน้ำลายหลายอึก มือสั่นไม่กล้าจับสิ่งนี้ยัดใส่ปาก เขาเลยเป็นฝ่ายป้อน ด้วยการประคองปลายคางหวาน ให้เคลื่อนเข้าหาปลายเห็ดยักษ์ แล้วอมหัวสีชมพูอ่อนเพื่อชิมรสชาติ
ตืดดดด!
เสียงสั่นมาจากไหน!?
ตืดดดด!
นี่มันเสียงโทรศัพท์นี่หน่า
เพนนีเผยอปากออกจากปลายหัวเห็ด ก่อนจะกวาดสายมองหาต้นเสียงนั้น ซึ่งแรงสั่นมันอยู่ในกระเป๋ากางเกงของคนตรงหน้า เธอจึงรีบ
