งานเลี้ยงที่สิงหราชพาธารธารามาด้วยเป็นงานเกี่ยวกับคนในแวดวงธุรกิจ จัดค่อนข้างใหญ่โตพอสมควร ภายในงานจึงมีคนมากหน้าหลายตา ทั้งที่เธอรู้จักและไม่รู้จัก
ธารธาราดีใจมากที่ได้เจอกับรุ่นพี่อย่างประดับดาว เธอเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนมัธยมแต่ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว ส่วนแสงเหนือที่ไม่อยากอยู่ห่างประดับดาวจึงอ้อนวอนขอให้ภรรยามางานด้วย
“หนูดีใจจังเลยค่ะ นึกว่าจะไม่รู้จักใครแล้ว” คนสวยในชุดเกาะอกสีดำตัดกับผิวขาวนวลเอ่ยด้วยความดีใจเมื่อได้พูดคุยกับสาวรุ่นพี่
“จริงๆ พี่ก็ไม่อยากมาหรอก แต่สามีไม่ยอมกลัวจะมีสาวๆ มาขายขนมจีบ อยากให้มาช่วยเป็นไม้กันหมา” คุณแม่ลูกสี่แต่ยังสวยยิ้มขวยเขินเมื่อคิดถึงวิธีการอ้อนวอนของสามี ปากหวานกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
สิงหราชที่ยืนฟังสองสาวคุยกันถึงกับต้องกลอกตามองบน แสงเหนือให้เหตุผลได้ปัญญาอ่อนมาก ไอ้คนติดเมียอยากให้เมียอยู่ในสายตาตลอดเวลาก็บอกมาเถอะ
“น้องดาวไม่ทันไอ้เหนือ จ
