บทที่ 19

2117 คำ

“คุ้มไหมเนี่ย จ่ายห้าพัน แต่เลี้ยวกลับมาส่งบ้านกู” “แล้วถ้าไม่เลี้ยวกลับมาบ้านมึง เราจะเอาเงินที่ไหนยังชีพล่ะ หัดใช้สมองบ้างนะกระบือน้อยของแม่~” เธอยกมือลูบขึ้นหัวเพื่อนด้วยความเอ็นดู แต่มันกลับทำหน้ามุ่ยเป็นตูดหมา แล้วเดินนำขึ้นไปเปิดประตูห้องพักให้เธอเข้าไปนอนเล่น “ถ้าผัวมึงตามมาพังห้องกู กูจะสาปส่งทั้งผัวทั้งเมีย” “มึงหยุดพูดถึง กูได้ยินแล้วจะอ้วก” “ท้องเปล่า” “ท้องบ้านเตี่ยมึงสิ…” เอ๊ะ! (ตกใจ) “ทำไมทำหน้าเหมือนถูกผีเข้าวะ?” “อย่าบอกนะ ว่ามึงไม่ได้ป้องกันอะ?” มันถามต่อ พร้อมกับยกมือขึ้นปิดปาก “กูสลบไปสามวัน จะป้องกันทันไหมล่ะ” “เชี่ย! ถ้าท้อง กูว่ามี้มึงกลับมาแน่นอน!” “ก็ดีดิ” “ดี!?” “อย่างน้อย กูก็มีเงินใช้” “คิดน้อยเกิ้น!” “นี่มึง ถ้ากูท้องจริงกูจะทำอะไรได้วะ กูเคยเสนอผู้ชายคนนั้นไป ว่ากูสามารถทำแท้งได้ แต่เอาเข้าจริง กูทำไม่ลงหรอก กูยึดแม่กูเป็นตัวอย่าง ลูกคนเดียว ทำไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม