“หนูขอโทษนะคะคุณพ่อ ตอนนี้มันสายไปแล้ว เหลืออีกไม่กี่เดือนหนูก็จะเป็นอิสระ คุณพ่อไม่ต้องห่วงนะคะ ”
เมื่อได้ยินคำตอบของลูกสาว คุณอนันต์แทบทรุดลงกับพื้นทันที ส่วนอเล็กซิสรีบพาฟ้าลดาออกจากบ้านนี้ไปอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวเธอจะเปลี่ยนใจอีก
“โธ่ ยัยฟ้า ทำไมลูกทำแบบนี้ ฮือๆ พ่อผิดเองพ่อขอโทษ ฮือๆๆ”
“คุณคะ ฮือ คุณ ใจเย็นๆนะคะ เชื่อใจลูกเราเถอะ ฉันว่ายัยฟ้าคงคิดดีแล้ว หยุดร้องเถอะนะคะ”
คุณสุนิสาบอกออกมาพร้อมกับบอกให้สามีหยุดร้องไห้ ทั้งๆที่ตนเองก็กำลังร้องไห้อยู่เหมือนกัน
ทางด้านฟ้าลดาที่พอขึ้นรถมาได้ หญิงสาวก็เอาแต่หันหน้าออกไปมองนอกกระจกรถ พร้อมกับคิดถึงภาพที่บิดามารดาร้องไห้ เธอนั้นแทบอยากหายไปจากโลกนี้ หญิงสาวได้แต่เก็บความขมขื่นเอาไว้ในใจ เมื่อไม่สามารถระบายมันออกมาได้ ส่วนอเล็กซิสก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เขาไม่รู้ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ แต่เขาจะไม่ยอมเสียผู้หญิงคนนี้ไปเด็ดขาด ฟ้าลดาไม่เหมือน
