เราผลัดกันป้อนจนหมดเกลี้ยง ก็พอแก้ขัดให้ความอยากลดน้อยลงไปได้บ้าง
“อาบน้ำกันเลยเนอะ” เขาสวมกอดเอวฉันไว้หลวม ๆ ดวงตาฉายแววหื่นกระหายออกมา
“เดินไม่ไหวเลยอ่า” ทิ้งตัวลงที่โซฟาราวกับคนหมดแรง แต่ไม่กี่วินาทีถัดมาร่างฉันก็ลอยขึ้น
“พี่พาไปเองค่ะ” ว่าจบก็ก้มลงมาจุ๊บปากฉันแล้วเดินดุ่มเข้าไปในห้องน้ำ ให้ฉันลงยืนที่หน้าประตู จัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ของตัวเองด้วยความรวดเร็ว แล้วจึงหันมาเปลื้องชุดของฉันต่อ
ฉันหันหน้าหนีก็ดันเป็นกระจกอ่างล้างหน้าซึ่งสะท้อนภาพร่างเปลือยเปล่าของพี่ดินและร่างเกือบเปลือยของตัวเอง
พี่ดินเดินไปที่อ่างอาบน้ำ ซึ่งฉันก็ไม่ได้มองตาม แม้จะเคยมีอะไรกันแล้วแต่ก็ยังเขินมาก ๆ เวลาที่เปลือยแบบนี้
“แปรงฟันกันหน่อยเนอะ เดี๋ยวกลิ่นตีกัน” พี่ดินหัวเราะเบา ๆ ที่ยังไม่ปลดตะขอบราและเปลื้องกางเกงชั้นในก็เพราะงี้เหรอ
“บัวไม่ได้เอาแปรงมาค่ะ” วันนี้ไม่ได้นอนค้าง ก็เลยไม่ได้เอาของใช้ส่วนตั
