ตอนที่ 20
หลบหนี
“ภารกิจดั่งหินผา มรนาดั่งขนนก ท่องจำจนฝังอยู่ในสาย เลือดของพวกเรา เห็นทีความตายจะใช้ไม่ได้เสียแล้ว กับเกมจับหนูครั้งนี้ของพวกคุณ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ลองดูหน่อยเป็นไร”
อีกฝ่ายจิ้มปลายมีดลงบนผิวแก้มของภัทรพล ไม่รอช้า ความคมกรีดลึกลงไปจนความเจ็บแสบแล่นจับขั้วหัวใจ จนเจ้าตัวต้องร้องออกมาเพื่อระบายความเจ็บปวด การที่เขาถูกมัดเอาไว้ ทำให้ไม่สามารถต่อสู้ขัดขืนได้เลย
“ฆ่ากูเลย ไอ้บัดซบ”
ภัทรพลเช่นเสียงรอดไรฟัน ความเจ็บปวดผสานรอยเลือดที่ไหลเป็นทางลงมาตามซอกคอ ไม่อาจทำให้เขาเปลี่ยนใจร้องขอชีวิตได้ แววตาอาฆาตจับจ้องใบหน้าบุคคลที่ลงมือทำร้ายตน อีกฝ่ายรับรู้ได้ว่ากำลังถูกท้าทายมากกว่าจะยอมจำนน
“ผมชักจะหมดความอดทนกับคุณแล้วนะ ผู้หมวด”
อีกฝ่ายขบกรามแน่น ก่อนบีบปลายคางของภัทรพลด้วยความหงุดหงิด เขาอยากฆ่าผู้หมวดหนุ่มตรงหน้าให้ตายไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด หากแต่ว่าเหวินซานได้กำชับเอาไว้ว่า
