มะลิลาออกมากับพี่ชายในวันนี้ เธอฝากลูกน้อยวัยสามเดือนของเธอไว้กับนมแอ้ม แล้วตัวเธอมางานเลี้ยงกับพี่ชาย ในตอนแรกจะปฏิเสธคำชวนของพี่ แต่หัสดินชวนหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้เห็นว่าเป็นงานการกุศลเลยตัดสินใจมาด้วย
“หอมอยากกลับบอกพี่นะ พี่จะพากลับ” หัสดินหันมาบอกน้องสาวที่เดินควงแขนตัวเองเข้ามาในงาน
“เพิ่งมาถึงเองนะคะพี่หิน”
“ก็พี่กลัวหอมคิดถึงลูกนี่”
“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ก่อนจะมาน้องเหมือนหลับแล้ว พี่หินก็เห็น อีกอย่างนมแอ้มกับพ่อก็อยู่บ้านด้วยค่ะ”
“อือ...หลานสาวพี่เลี้ยงง่าย เป็นเด็กดี”
“ค่ะ น้องเหมือนเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ไม่งอแงกับหอมเลย อาจเพราะเขารู้ว่ามีแค่แม่คนเดียวเลยสงสารแม่อย่างหอม”
“อือ...ไม่พูดแบบนี้สิ หอมกับน้องเหมือนมีพี่และพ่อนะ ไปกันเถอะ พี่จะพาไปสวัสดีท่านผู้ว่ากับภรรยา” หัสดินตบหลังมือน้อยที่ควงแขนตัวเองเบาๆ ให้กำลังใจแล้วพาเดินเข้าไปหาท่านผู้ว่ากับภรรยาที่มองมาทางตนและน้องสาว
