ผมไม่กลับ! 1

1073 คำ

นมแอ้มกลับไปไม่นาน หัสดินก็มา ทันทีที่รู้ว่าหลานสาวตัวน้อยไม่สบายจนต้องเข้าโรงพยาบาล เขาก็รีบมาหามะลิลาและมะลิลินที่โรงพยาบาลทันที พอมาถึงก็เห็นมะลิลาฟุบหน้าหลับข้างๆ เตียง ส่วนหลานสาวก็นอนหลับยังไม่ตื่น หัสดินเดินมาปัดปอยผมออกจากแก้มของน้องสาวให้อย่างเบามือ แต่ก็ทำให้มะลิลาตื่น อือ! มะลิลาปรือตาตื่นขึ้นพร้อมกับขยับตัวลุกขึ้นนั่งตัวตรงพิงพนักเก้าอี้ด้านหลัง ยกมือขึ้นขยี้ตาก่อนจะแหงนเงยขึ้นสบตาคนตัวสูงที่ยืนข้างๆ ตนเอง “พี่หินมานานรึยังคะ? ” “เพิ่งมาถึงน่ะ เหนื่อยมากไหม ให้พี่จ้างพยาบาลมาช่วยดูแลน้องเหมือนไหม แล้วเนี่ยเป็นยังไงมั่งน้องเหมือน” “ไม่เป็นไรค่ะพี่หิน พอดีเมื่อคืนหอมนอนไม่ค่อยหลับ แถมเช้ามืดน้องเหมือนมาไม่สบายอีกเลยเพลียๆ แต่เมื่อกี้นอนไปงีบหนึ่งแล้วแหละค่ะ ส่วนหลานพี่หินดีขึ้นแล้วค่ะ คุณหมอฉีดยาให้ก็หลับสนิทเลย หอมวัดไข้ดูไข้ก็ลดแล้ว” เธอบอกตอบพี่ชายพร้อมกับรินน้ำใส่แก้วที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม