“อ้าว บังเอิญจังนะครับ” เสียงอารมณ์ดีของจิรันดร์เอ่ยขึ้นหลังจากเห็นคนที่พึ่งเคยเจอกันไปวันก่อน “คุณจิรันดร์” หยาดทิพย์ทักทายจิรันดร์กลับไปอย่างไม่อยากเชื่อว่าจะเจอกันที่นี่ “มาคนเดียวหรอครับ” “มากับเพื่อนอีกคนค่ะ แต่ตอนนี้ไปเข้าห้องน้ำ” หยาดทิพย์ตอบกลับตามตรง “ผมคิดว่าคุณอยู่กับว่าที่เจ้าบ่าวของคุณซะอีก ตอนเลิกงานเห็นว่าจะไปหาคุณ” จิรันดร์พูดด้วยความสงสัย “อยู่ค่ะ แต่พี่เขมกลับไปแล้ว ฉันเบื่อๆก็เลยออกมานั่งเล่น” หลังจากโทรไปคุยกับเขมันต์เสร็จหยาดทิพย์ก็นัดกับเพื่อนสนิทของเธอออกมานั่งดื่มแบบนี้ “ออกมาแบบนี้ว่าที่เจ้าบ่าวไม่หวงแย่หรอครับ เห็นเขมันต์ดูรักคุณมากขนาดนั้น” “คุณก็อย่าบอกพี่เขมสิคะ” เพราะเธอก็ไม่อยากให้เขมันต์รู้ว่าเธอแอบออกมาโดยไม่ได้บอกเขาเหมือนกัน “ผมไม่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นหรอกครับ” จิรันดร์พูดด้วยรอยยิ้มกันเอง “คุณจิรันดร์คะ ฉันขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหมคะ” แล้วหยาดทิพย์ก