คืนนั้น บุหลันคิดว่าพ่อกับแม่ทำดีกับหล่อนมากขึ้นอย่างแปลกประหลาด พ่อออกไปซื้อไก่ต้มน้ำปลาครึ่งตัวมาจากตลาดกลับมาถึงบ้านตอนค่ำ แม่ก็จับหล่อนอาบน้ำ ประแป้งกลิ่นหอมสุดหวงของแม่ แล้วให้ใส่ชุดสวยด้วย
บุหลันรู้สึกดีขึ้น หล่อนคิดว่าพ่อกับแม่คงรู้สึกผิดที่ทำเหมือนรักลูกลำเอียงเมื่อตอนเย็น
“โอ้โฮ ไก่!”
บรรเจิดหวีดร้องลุกขึ้นเต้นด้วยความดีใจ เขาเอื้อมมือจะหยิบน่องไก่ ส่วนที่อร่อยที่สุด ซึ่งมีแค่ชิ้นเดียวด้วยเพราะพ่อมีเงินซื้อมาแค่ครึ่งตัว
แต่แม่ตีหลังมือของเขาดังเพี๊ยะ
“โอ๊ย แม่!”
“ให้พี่เอ็งกินบ้าง”
แม่หยิบน่องไก่ใส่จานข้าวสังกะสีของบุหลัน
ลูกสาวคนโตมองน่องไก่ที่จะได้กินครั้งแรกด้วยความรู้สึกเหมือนฝันไป บุหลันกลืนน้ำลายอึก ๆ ก่อนหยิบน่องนุ่ม ๆ ขึ้นมา แล้วอ้าปากกัด
มันละลายในปาก หอมอร่อยจนน้ำตาแทบไหล
“อร่อยจังเลยจ้ะแม่”
เด็กน้อยหันไปยิ้มให้มารดาจนตาปิดอย่างมีความสุข แต่แม่ของหล่อนกลับแอบ
