บทที่ 9 เที่ยวทะเล
1949 คำ
หลังจากร่วมรักครั้งนั้นความสัมพันธ์ของเราก็แน่นแฟ้นมากขึ้นไปอีก กระทั่งการเรียนปีหนึ่งเทอมสองเสร็จสิ้นลง
ดอกรักผ่านการเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งไปอย่างสุขสันต์ แม้ในยามไปเรียนบางครั้งจะได้รับสายตาหยามเหยียด หรือคำพูดกระแหนะกระแหนจากเพื่อนร่วมสถาบัน หรือจากกลุ่มคนที่ชื่นชอบพยัคฆ์และคิดว่าเธอช่างไม่เหมาะสม
แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้มีใครเข้ามาด่าทอตรง ๆ หรือทำร้ายร่างกายแต่อย่างใด เธอจึงไม่อยากสนใจมากนัก
แม้จะปิดเทอมแล้วแต่ดอกรักก็ไม่ได้หยุดพักเหมือนนักศึกษาคนอื่น ในทางกลับกันเธอกำลังมองหางานพิเศษเพื่อหารายได้เสริมในช่วงปิดเทอม
ดอกรักเดินทางมาถึงห้องกว้างที่เจ้าของห้องมอบคีย์การ์ดอีกใบไว้ให้ ตามปกติแล้วจะเป็นพยัคฆ์ที่ไปรับเธอถึงที่หอแต่เพราะวันนี้อีกฝ่ายมีสอบวิชาสุดท้ายทำให้ดอกรักต้องเดินทางมาเอง
แกรก...
ในตอนที่กำลังกวาดพื้นอย่างแข็งขันประตูห้องก็เปิดออก ดอกรักเงยหน้าขึ้นเพื่อจะทักทาย ทว่าคนที่เดินเข้ามากลับไม่ใช่เจ้าของห้อง แต่เป็นเพื่อนในกลุ่มอย่างเจ้าป่า
“เอ่อ...สวัสดีค่ะ” ดอกรักทักทายอย่างมีมารยาทเพราะไม่รู้จะต้องพูดอะไร และไม่ใช่แค่เจ้าป่าที่มาในวันนี้เพราะยังมีอัศวิน ดราก้อน และตามด้วยเจ้าของห้องอย่างพยัคฆ์ที่เดินรั้งท้าย
“โอ้โห ไม่เบานะมึง” ไม่รอให้ใครพูดอะไร ดราก้อนก็เอ่ยเสียงดัง พร้อมมองดอกรักและพยัคฆ์สลับกันด้วยรอยยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ย ทำเอาคนกำลังกวาดพื้นก้มหน้างุดอย่างเขินอาย
“มาตั้งแต่เมื่อไหร่” เป็นพยัคฆ์ที่ไม่สนใจเพื่อนสนิทเดินตรงเข้ามาหาดอกรักที่ยืนอยู่กลางห้องแทน
“ประมาณครึ่งชั่วโมงแล้วค่ะ” ดอกรักตอบเสียงอ้อมแอ้มเมื่อมือหนาเอื้อมมาทัดผมเธอต่อหน้าเพื่อนทั้งหลาย
“อื้ม วันนี้พวกมันจะมาดื่มที่นี่”
“อ่า ค่ะ เดี๋ยวรักจะรีบทำรีบกลับ”
“ไม่ต้องรีบหรอกน่า มาดื่มด้วยกันดีกว่า” ไม่รอให้ดอกรักปฏิเสธคนพูดอย่างดราก้อนก็สะบัดรองเท้าออกก่อนจะทิ้งตัวลงโซฟาตัวใหญ่อย่างไม่เกรงใจเจ้าของห้อง
ดอกรักเข้าครัวทำกับแกล้มอยู่สองสามอย่าง ถ้าเป็นแต่ก่อนอย่าคิดฝันว่าจะสามารถทำอาหารอะไรได้ เพราะทั้งห้องของพยัคฆ์แต่น้ำเปล่ากับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ แต่หลังจากที่ดอกรักมาห้องนี้บ่อยเข้าก็เริ่มมีวัตถุดิบสำหรับทำอาหารง่าย ๆ บ้างแล้ว
“ไหน ๆ ก็ปิดเทอมแล้วไปเที่ยวกันไหม”
“โรงแรมเปิดใหม่ของมึงเหรอ”
“เออ แวะไปหน่อย เดี๋ยวไม่ได้มรดก” ดราก้อนพูดขำ ๆ เพราะทางบ้านเขาทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ ทำให้มีโรงแรมตามจังหวัดท่องเที่ยวอยู่บ้าง และการที่ชวนเพื่อนไปเที่ยวในครั้งนี้ก็เพื่อพักผ่อนด้วย
“เอาดิ” เจ้าป่าตกลงอย่างง่ายดายเพราะเขาเองก็ไม่ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดนานแล้วเหมือนกัน
“พวกมึงอะ”
“ไปก็ไป” อัศวินตอบอย่างไม่คิดอะไรมาก จะเหลือก็แต่พยัคฆ์ที่ตั้งแต่ดอกรักมานั่งด้วยก็เหมือนว่าความสนใจทั้งหมดถูกจดจ่อไว้ที่ร่างเล็กเท่านั้น
“ไอ้เสือ”
“ยังไงก็ได้”
“ดอกรักไปด้วยกันไหม”
“เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ” ดอกรักตอบปฏิเสธเพราะคิดว่าดราก้อนคงถามเป็นมารยาทไปอย่างนั้น แม้จะแอบตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยเพราะเธอไม่เคยไปทะเลเลยสักครั้ง และยามที่ได้ดูจากภาพถ่ายมันก็สวยงามมาก ๆ
“ไปด้วยกันสิ” พยัคฆ์ที่เห็นสีหน้าเสียดายของดอกรักก็ไม่ยอมปล่อยไป
“เอ่อ พวกพี่ไปกันเถอะค่ะ“
แม้ว่าในใจจะอยากไปมากแต่ดอกรักยังลังเลเพราะเธอกลัวว่าจะไปเป็นภาระให้กลุ่มเพื่อนของพยัคฆ์ อีกอย่างที่กังวลคือเรื่องค่าใช้จ่ายด้วย
กว่าชายทั้งสี่จะแยกย้ายกันก็เป็นเวลาเกือบเช้า ดอกรักเพิ่งรู้ว่าทั้งสี่คนมีห้องพักอยู่คอนโดมิเนียมนี้ทั้งหมด ทำให้ไม่ต้องกังวลเรื่องการขับรถในยามวิกาล และที่เธอไม่เคยเห็นพวกเขาอยู่ที่นี่เลยก็ได้รับเหตุผลจากพยัคฆ์ว่า
“พวกมันซื้อห้องไว้หิ้วผู้หญิง” คำตอบเถรตรงที่ได้รับทำให้ไม่อยากจะถามอะไรต่อแล้ว
“ดึกแล้วนอนที่นี่แหละ”
“ค่ะ” ดอกรักตอบรับอย่างว่าง่ายเพราะตั้งแต่ที่เธอรับปากมาทำงานที่นี่ก็มักจะได้ค้างคืนอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเพราะต้องกลับดึกดื่นแล้วพยัคฆ์เล่นแง่ไม่ยอมไปส่ง หรือในบางคืนที่หมดแรงเพราะฝีมือของเจ้าของห้องหน้าหล่อนั่น !
“เธอจะไม่ไปจริงเหรอ”
“รักว่าไม่ไปดีกว่า เดี๋ยวพวกพี่ไม่สนุก”
“เธอไม่ไปฉันก็ไม่ไป”
“ไม่เห็นเกี่ยวเลย”
“ไม่รู้แหละ”
พยัคฆ์พูดจาเอาแต่ใจก่อนจะตวัดแขนรวบดอกรักเข้ามาในอ้อมกอดทั้งที่ทั้งสองอยู่บนเตียงกว้างด้วยกันแล้ว
“ถ้าเธอไม่ไปฉันก็ไม่ไป”
“ทำไมล่ะคะ”
“เดี๋ยวมีหมามาคาบไปแดก”
“พูดอะไรเนี่ย” ดอกรักส่ายหน้าน้อยๆ กับอาการหึงหวงไม่มีที่มาของพยัคฆ์!
...
ไม่รู้เพราะความเอาแต่ใจของพยัคฆ์หรืออย่างไรทำให้ตอนนี้ดอกรักได้มายืนอยู่ที่หน้าผืนน้ำสีครามสุดลูกหูลูกตานี่แล้ว !
โรงแรมหรูระดับห้าดาว ที่มีด้านหน้าของโรงแรมเป็นชายหาดสีขาวสะอาดตา อีกทั้งยังมีความเป็นส่วนตัว การตกแต่งสไตล์โมเดิร์นร่วมสมัยภายในห้องพักมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบและสระว่ายน้ำที่สามารถมองเห็นวิวทะเล และนี่คือที่พักของเราในค่ำคืนนี้ !
“พี่รักเอาชุดว่ายน้ำมาไหมคะ” ลิลลี่น้องสาวดราก้อนนั่งลงข้างเธอก่อนจะถามเสียงสดใส
ในทริปนี้ประกอบด้วย ดราก้อน เจ้าป่า อัศวิน พยัคฆ์ ดอกรักและลิลลี่น้องสาวของดราก้อนที่พอรู้ข่าวว่าพี่ชายจะมาเที่ยวก็แพคกระเป๋ากระโดดขึ้นรถตามมาด้วยทันที
และดูเหมือนลิลลี่จะถูกชะตากับดอกรักเป็นพิเศษ เพราะตั้งแต่มาถึงทะเลแห่งนี้ก็เอาแต่เกาะแขนกอดเธอไม่ห่าง ไหนจะอาการอยากเข้ามาหอมมากอดนั่นอีก แต่ก็มีเสือร้ายตัวหนึ่งคอยขัดขวางอยู่ทุกครั้ง ทำเอาดอกรักที่เคยหึงหวงเธอกับพยัคฆ์รู้สึกผิดไปเลย
“พี่ไม่ได้เอามาหรอก” จริง ๆ แล้วเธอไม่เคยมีชุดว่ายน้ำเลยต่างหาก
“งั้นพี่รักเอาชุดนี้ไปใส่เลยนะคะ ดีนะที่ลี่เอามาหลายตัว”
“ไม่เป็นไร ๆ พี่ใส่ชุดนี้ได้”
“ได้ที่ไหนล่ะคะ มาทะเลทั้งที ใช่ไหมพี่กร”
“ใช่ ๆ แต่ค่อยไปรื้อบนห้องเธอดีไหม” เมื่อน้องสาวถามพี่ชายตัวดีก็ตอบกลับอย่างรวดเร็วเพราะอยากเห็นไอ้เสือร้ายหงุดหงิด
“เอางั้นก็ได้” ลิลลี่หยุดมือที่กำลังเปิดกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เพื่อค้นหาบิกินี่ให้ดอกรักใส่เล่นน้ำในเย็นนี้
“พี่รักนอนกับลี่นะคะ”
“เอาสิ”
“ไม่ได้ !”
“อะไรกันพี่เสือ คนเขาตกลงกันแล้ว”
“ไม่ได้ก็คือไม่ได้ ดอกรักต้องนอนกับพี่” พยัคฆ์พูดเสียงดังแสดงความเป็นเจ้าของและไม่ยินยอมให้ดอกรักไปนอนกับใครทั้งนั้นแม้จะเป็นผู้หญิงเหมือนกันก็ตาม
“ปล่อยให้มันไปเถอะก่อนที่เธอจะโดนเสือคาบคอ” เจ้าป่าที่เงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นเมื่อดูท่าเพื่อนสนิทจะหึงหวงดอกรักเสียเหลือเกิน
“ผู้หญิงเขาจะนอนคุยกันพวกพี่มาขัดอะไรด้วย พี่รักเลือกเลยค่ะว่าจะนอนกับใคร”
ในสถานการณ์นี้เห็นจะเป็นดอกรักที่ต้องตัดสินใจ ตากลมมองใบหน้าหญิงสาวที่ตนเพิ่งได้คุยด้วยสลับกับใบหน้าคมคายที่จ้องเธอเขม็ง
“เอ่อ งั้นรักนอนน้องลิลลี่ดีกว่าไหมคะ จะได้แบ่งกันง่าย ๆ เนอะ” ดอกรักพยายามพูดเสียงสดใสเผื่อแก้ไขสถานการณ์ตึงเครียด แต่เหมือนคำตอบของเธอจะไม่ช่วยสักนิดเพราะนอกจากคนถูกเลือกที่กระดี๊กระด๊า พยัคฆ์กลับตีหน้ายุ่งเหมือนจะเดินเข้ามาคาบคอเธออยู่รอมร่อ
ไม่รอให้เกิดการเปลี่ยนใจลิลลี่ที่ได้รับคีย์การ์ดมาแล้วควงแขนดอกรักขึ้นห้องพักทันที ปล่อยให้ชายอีกสามคนหัวเราะเยาะเย้ยเพื่อนสนิทที่เมียไม่เลือก และอีกหนึ่งคนที่มองตามหลังด้วยใบหน้าบึ้งตึง
...
“ทำหน้าดี ๆ หน่อยดิวะ อุตส่าห์มาเที่ยวทั้งที” เจ้าป่าบอกเพื่อนที่เอาแต่ตีหน้าเข้มทั้งที่นอนอยู่ริมทะเลแล้วแท้ ๆ บรรยากาศผ่อนคลายได้ไม่ได้ซึมซับสู่จิตใจมันเลยหรือไง
“ก็แม่ง เพราะน้องมึงเลยไอ้กร”
“อะไรวะ มาทะเลใครก็ใส่บิกินี่ทั้งนั้น”
“มันประสาท” อัศวินที่ไม่ค่อยจะพูดยังอดเอ่ยปากไม่ได้เมื่อเพื่อนสนิทอย่างพยัคฆ์เอาแต่หน้านิ่วคิ้วขมวดมองไปยังร่างเล็กของดอกรักที่กำลังใส่บิกินี่สีสดใสเล่นน้ำกับลิลลี่อยู่ในทะเล
เขาอยากจะจับคนเล็กมาฟาดก้นแรง ๆ สักทีแล้วพาไปเปลี่ยนชุดแต่ไอ้พวกเพื่อนตัวดีก็ห้ามเอาไว้ก่อน
ร่างเนียนขาวซ่อนรูปกว่าที่เห็นมาก ผิวขาวตัดกับบิกินี่สีฟ้าสดทำให้ดูสว่างขึ้นไปอีก ไหนจะเส้นผมสวยที่ถูกมัดเป็นปมไว้ด้านหลังเผยให้เห็นต้นคอระหง เรียกสายตาคนในหาดจับจ้องไปที่กายขาว
ยิ่งเห็นอย่างนั้นพยัคฆ์ก็ยิ่งอยากลากคนไม่รู้เรื่องขึ้นมาเปลี่ยนชุดและซุกซ่อนไว้ในอ้อมกอดเสียจริง ๆ
“นั่นมัน !”
“เดี๋ยวไอ้เสือมึงจะไปไหน” เจ้าป่าร้องถามเสียงดังเมื่อจู่ ๆ คนที่นั่งข้างกันก็ลุกพรวดสาวเท้าไปยังทางที่หญิงสาวทั้งสองกำลังเล่นน้ำอยู่
เมื่อมองตามแผ่นหลังกว้างจึงได้เห็นว่าในตอนนี้มีชายแปลกหน้าสองคนเข้ามาพูดคุยกับดอกรักและลิลลี่ แต่ที่ทำให้เพื่อนเขาลุกพรวดไปแบบนั้นน่าจะเป็นเพราะความใกล้ชิด และสายตาของคนแปลกหน้าที่มองคนของมันอย่างสื่อความหมาย แม้ว่าคนตัวเล็กจะไม่ได้รับรู้อะไรเลยก็ตาม...
“อ๊ะ ! อะไรเนี่ยพี่เสือ” ดอกรักถามขึ้นในขณะที่ตัวเองกำลังถูกลากตามแรงมหาศาล ทั้งที่เมื่อกี้เธอยังพูดคุยกับเพื่อนใหม่แต่จู่ ๆ ร่างสูงใหญ่ที่อยู่ในกางเกงขาสามส่วนกับเสื้อฮาวายที่ปลดกระดุมเผยให้เห็นแผงอกกว้างก็มาลากเธอออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ลำบากให้ลิลลี่ต้องบอกลาเพื่อนใหม่ก่อนจะวิ่งเหยาะ ๆ ตามมาอีก
“อะไรมันจะหวงขนาดนั้น”
“เสือมันถอดเขี้ยวแล้ววะ”
“ดอกรักเธอแม่งสุดยอดเลย”
“นั่นสิ กอดแน่นขนาดนั้นเลยนะ”
เจ้าป่าและดราก้อนพูดกันสนุกปากเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทที่ไม่เคยสนใครหน้าไหนตามหึงหวงคนในอ้อมกอดมันอยู่แบบนี้
ดอกรักไล่มองหน้าแต่ละคนยังไม่เข้าใจ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยอมนั่งนิ่งอยู่บนตักแกร่ง เพราะสีหน้าพยัคฆ์เมื่อกี้นี้ดูไม่สบอารมณ์เอาเสียมาก ๆ จนเธอไม่กล้าขัดใจเขา
- ผู้เขียน
