บทที่ 5 ปัญหาในบ้าน
1263 คำ
บทที่ 5 ปัญหาในบ้าน
หนึ่งปีต่อมา…
เวียนมาบรรจบครบหนึ่งปีและถึงวันที่นัดกันมาเลี้ยงรุ่นอีกแล้ว ครั้งนี้ไปเที่ยวล่องแก่งและพักกันที่นั้น เป็นจังหวัดใกล้ๆ
ฉันก็มาเหมือนเดิม มาทุกปีที่นัดกัน แต่ละปีที่มา เพื่อนๆมักจะมาเหมือนคนละคน ไม่ใช่ว่าเปลี่ยนคนนะ แบบคนเดิมมาแต่ละครั้งก็สวยผิดหูผิดตา ไปศัลยกรรมมา แหละประสาคนมีตัง
ส่วนฉันก็ทำงานงกๆ เหมือนคนเป็นหนี้ แต่จริงๆ ไม่ใช่หนี้ตัวเองเลย แต่ก็ต้องยอมใช้ให้เพราะเป็นคนในครอบครัว
ทางบ้านฉันฐานะครอบครัวปานกลาง ที่บ้านมี ปู่ย่า พ่อ และพี่เจี๊ยบซึ่งเป็นลูกของน้องสาวพ่อ เป็นน้าสาวของฉัน
พี่เจี๊ยบถ้าพูดตามศักดิ์ นางเป็นลูกผู้น้อง แต่จริงๆ นางอายุมากกว่าฉันสามปีนะ ปู่กับย่าเลี้ยงพี่เขามาตั้งแต่แบเบาะ เพราะครอบครัวได้แตกแยก พ่อแม่หย่าร้าง แม่พี่เจี๊ยบได้มีครอบครัวใหม่ ส่วนพ่อพี่เจี๊ยบก็เมาทุกวัน เป็นคนอีกหมู่บ้านอัคคี
ส่วนฉันนั้น แม่เสียไปตอนที่ฉันกำลังเรียนปีสองด้วยโรคประจำตัว ในชีวิตเลยเหลือแค่พ่อเป็นบุพการี แต่บ้านเราคึกครื้นนะ มีกันห้าคน คนที่สามารถทำงานได้ ก็มีฉัน พี่เจี๊ยบ และพ่อที่รับจ้างกรีดยาง ส่วนปู่ย่าก็ให้อยู่บ้านเฉยๆ
บ้านตากับยายฉันนั้นอยู่หมู่บ้านปฐพี ถ้าวันไหนที่หยุดงาน ฉันมักจะซื้อของติดไม้ติดมือไปฝาก ตายายมีลูกด้วยกันสองคนเหมือนปู่กับย่าเลย แม่ฉันเป็นคนสุดท้อง ตากับยายก็อาศัยอยู่กับลุง ซึ่งเป็นพี่ชายแม่มีชื่อว่าลุงนวย มีลูกชายสองคนลูกสาวหนึ่งคน
เข้าเรื่องเลยละกัน ที่ทำงานหนัก แทบจะไม่มีวันหยุดในปีก่อนเพราะอยากปิดหนี้ให้พ่อ ที่เคยกู้ร่วมกับแม่มาก่อสร้างบ้าน และในที่สุดก็ปิดได้สักที!
และแล้วก็คงถึงเวลาหางานใหม่ล่ะ งานนี้แบบหนักจริงๆ ยังพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง ว่าจะหาของมาขายออนไลน์หรืออาจจะเปิดร้านค้าขายของชำที่แถวบ้านก็ได้ และตอนนี้ฉันเช่าหอพักในเมืองอยู่ เพราะมันใกล้ที่ทำงาน มันสะดวกสบายดี ถ้าพักแถวบ้านคงต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่
(“ พ่อ หนูคิดแล้วนะว่าจะลาออกแล้ว หลังจากหมดพักร้อนครั้งนี้ ”)
(“ แกลาออกแล้วจะไปทำไรกิน ทำไมไม่ทำต่อไป หาเงินมาซื้อที่ดินแถวบ้าน มันมีสวนยางที่ขายอยู่นะ พ่ออยากได้ ”)
(“ พ่อก็เห็น วันหยุดหนูสองเดือนมีครั้งเองนะ ถ้าไม่ป่วยหรือไม่มีธุระจริงๆก็หยุดไม่ได้ อีกอย่างที่หยุดยาวก็น่าจะเป็นพักร้อน ปีหนึ่งมีครั้ง ครั้งละสิบวันเอง วัยหนูตอนนี้น่าจะให้เที่ยวบ้าง ดีไม่ดีอีกสักปีสองปีหนูอาจจะแต่งวานแล้วก็ได้ อดเที่ยวเลยนะตอนนั้น ”)
(“ ยุคนี้แกจะมาคิดเรื่องเที่ยวอยู่อีกเหรอ? ต้องทำงานสิ ถึงจะมีเงิน แล้วถึงจะสร้างฐานะได้อะ ”)
(“ ตอนเรียนหนูเป็นเด็กดีมาก ไม่เคยเที่ยว ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง เงินส่วนใหญ่ที่จ่ายค่ากิน ค่าเทอม หนูก็ทำงานเสริมเอา และหนูเคยบอกแล้วไงถ้าจ่ายหนี้ให้พ่อครบ หนูจะหยุดทำงานหนึ่งปีหรือเรื่อยๆ จนกว่าเงินที่มีจะหมดไป แต่มันคงไม่หมดหรอก เพราะหนูจะเอาไปลงทุนเพื่อหากำไร ”)
(“ ลงทุนอะไร แกจะหากำไรอะไรในยุคนี้ ข้าวยากหมากแพง มีแต่ล้มละลาย ขาดทุน กำไรหายหมดนะ ถ้าแกยังทำงานอยู่ พ่อว่าก็พอจะมีกินมีใช้ ”)
(“ พ่อจะบังคับหนูอีกเหรอ? จำไม่ได้เหรอที่แม่บอกอะ ถ้าแจนจะทำอะไรให้พ่อสนับสนุนไม่ใช่ขัดขวางและห้ามบังคับแจนในสิ่งที่แจนไม่ชอบด้วย ”)
(“ เวลาพูดเรื่องนี้ แกมักจะอ้างแม่แกประจำ ”)
(“ แค่นี้ก่อนนะพ่อ พอดีหนูขับรถอยู่ ”)
(“ เงินน่ะจ่ายประหยัดๆ หน่อย ”)
(“ ค่ะพ่อ สวัสดีค่ะ ”)
“ ทุกปีฉันต้องมาฟังแกกับลุงเจทะเลาะกันเรื่องนี้ตลอดเลยนะ ”
แพรวพรรณเพื่อนสาวคนสนิทตั้งแต่ตอนมัธยมปลายพูดขึ้น ฉันต้องไปรับเธอตลอดทุกครั้งที่พวกเราไปเลี้ยงรุ่นกัน และเธอก็มักจะได้ยินทุกครั้ง เรื่องนี้ฉันมักจะหยิบมาถกเถียงกับพ่อตลอด
แพรวพรรณเราสนิทกันมาตั้งแต่ม.4จนตอนนี้อายุ27ปีแล้ว ห่างกันแค่ตอนเรียนมหาวิทยาลัยเพราะเรียนคนละคณะแต่ดันพักหอห้องเดียวกันอีก คิดดูสนิทขนาดไหน แล้วฉันก็ได้เพื่อนใหม่คณะเดียวกันอีกคนชื่อเกลือทิพย์ มาจนตอนนี้ก็คบกันอยู่ และเหมือนจะสนิทกับยัยแพรวแล้วเหมือนกัน
พอเข้าวัยทำงาน ต่างคนต่างแยกย้ายไปพักคนละที่ ทำงานคนล่ะด้าน แต่ก็ยังนัดกันไปชอปปิ้งบ้าง เที่ยวบ้าง แต่เที่ยวแบบไปกลับนะ ก็อย่างที่บอกงานที่ทำอยู่ แทบจะไม่มีวันหยุดหรือให้ลากันเลย
“ ฉันก็แค่ต้องการอิสระในชีวิตตอนที่กำลังหมดในช่วงวัยรุ่นบ้างไม่ได้เหรอ? แกว่าฉันผิดไหม ” หันไปถามเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงเศร้า
“ ก็ได้นะ ทำงานไม่พักมีแต่ความเครียดและหน้าก็แก่เร็ว พักผ่อนหย่อนใจบ้างก็ดี สมองจะได้ปลอดโปร่ง ”
“ ทำไมพ่อฉันไม่คิดแบบครอบครัวแกบ้างนะ ”
“ คำพูดของพ่อแม่ ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะ พวกท่านคงอยากให้เรามีชีวิตที่ดี มีหน้าที่การงานที่ดี มีเงินมีทองไหลมาเทมา บั้นปลายของชีวิตจะได้มีกินมีใช้ ไม่อับจน ประมาณนี้มันก็ดีกับแกนะ ฉันว่า ”
“ จ้าาา ” กรอกตามองบนใส่เพื่อน แล้วหันไปมองถนนต่อ
“ ว่าแต่แกกับจอมทัพได้สานสัมพันธ์กันไหม หลังจากวันนั้น ”
เรื่องในวันนั้นเมื่อปีที่แล้ว ฉันได้เล่าให้เพื่อนทั้งสองฟังด้วย พวกเรามีอะไรก็ไม่เคยปิดปังกัน ส่วนมากจะปรึกษาในทุกๆ เรื่อง มีสาระบ้าง ไม่มีบ้างก็ว่ากันไป
“ ไม่มีอะไรเลย เงียบเหมือนเป่าสาก แต่สองเดือนหลังมานี่ เขามักจะมากดไลก์ให้ฉันประจำ ดูสตอรี่แล้วกดไลก์ด้วย มันก็แค่นั้น ”
“ ปกติเขาจะเมินโพสต์แกใช่ปะ ”
“ อืม ” พยักหน้าไปด้วย
“ หรือเขาเริ่มมีใจ ”
“ มีใจกับผีแกสิ วันก่อนเพิ่งตั้งสถานะคบกับแฟนเองนะ ”
“ คนเดิมใช่ไหม ”
“ ใช่! ”
“ คบมานานแต่เพิ่งตั้งสถานะ ฉันว่ากลิ่นแปลกๆ แล้วนะ ”
“ แปลกยังไง ” หันมามองหน้าเพื่อน มือก็บังคับพวงมาลัยรถของตัวเองไปด้วย
“ กรี๊ดด! ” ใบหน้ายัยพราวแสดงออกมาอย่างตกใจ ฉันจึงมองไปข้างหน้า
“ เฮ้ย ” มือบางกำพวงมาลัยแน่น เท้าก็แตะเบรคจนสุด ด้วยความที่รถมาด้วยความเร็ว มันไม่สามารถจะชะลอลงในทันทีได้ หัวใจเต้นตึกตักๆ สั่นระรัว
เอี๊ยดด! โครม!
❤️_________❤️
นามปากกาธัญญวรินทร์
- ผู้เขียน
