"ตั้งสิบปีเลยนะทำไมธามถึงยังจำบัวได้" เสียงหวานเอ่ยถามหลังจากธามเปิดแชมเปญ และกล่าวขอบคุณทีมงานทุกคนที่ทำให้การแข่งขันครั้งนี้ประสบความสำเร็จและผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
หลังจากเปิดงานทุกคนก็ดื่มกิน สนุกสนานกับกิจกรรมต่างๆ ตามอัธยาศัย เช่นเดียวกับฟ้าใสที่สนุกกับการเล่นเกมต่างๆ ได้ลองหัดเล่น Pool เป็นครั้งแรก พอทำลงหลุมได้ก็ดีใจยกใหญ่ อยู่กับหลิน เปรม โซน เรน และธันน์ที่ดูจะไม่ค่อยกินเส้นกับฟ้าใสเอาเสียเลย ใกล้กันเป็นแยกเขี้ยวใส่กันตลอด ลำบากคนอื่นๆ ต้องคอยห้ามทัพอยู่ร่ำไป
"ฟ้าใสยังจำได้เลย" ลำแขนแกร่งพาดอยู่บนบ่ามน มือหนาจับศีรษะเล็กแล้วรั้งเข้ามาใกล้ก่อนจะกดจมูกลงบนกลุ่มผมนุ่ม
"นั่นสิ แล้วทำไมบัวถึงเป็นคนเดียวที่จำไม่ได้"
"จำไม่ได้ก็ไม่สำคัญ เพราะเราก็มีกันอยู่ตรงนี้แล้วไง"
"ธามไม่เหมือนวันแรกที่เราเจอกันเลย"
"ยังไง"
"ธามชอบทำหน้าเย็นชา เหมือนไม่รู้สึกอะไร แต่วันนี้คำพูดของธาม การกระทำของ
