Chapter 4
1335 คำ
หลังจากเก็บของที่คอนโดของโรสเสร็จ จากัวร์ก็ขับรถกลับมาเอาของของตัวเองที่บ้านพักในรีสอร์ตต่อโดยมีโรสตามมาด้วย
"อยากดื่มอะไรมั้ยเดี๋ยวให้พนักงานทำให้"
"ค่อยไปดื่มที่สนามบินก็ได้ค่ะ คุณเก็บของสิเดี๋ยวโรสช่วยจัดกระเป๋าให้"
เธอเดินมานั่งลงบนเตียงนอนของเขาพร้อมกับเปิดกระเป๋าระหว่างรอให้เขาเลือกชุด เธอมองสำรวจไปรอบห้องมีแต่ของใช้ผู้ชายไม่กี่อย่างเท่านั้น
"มองอะไรครับ ห้องนี้นานๆผมมาที เพราะปกตินอนอยู่คอนโดกับคุณนะ"
เขาอมยิ้มเล็กน้อย โรสหน้าตึงก่อนจะทำเป็นไม่สนใจในคำพูดของชายตรงหน้า
"ไม่ได้ถามซะหน่อย"
"หน้าออกมากคุณรู้มั้ย คำถามในหัวของคุณคงจะประมาณว่ามีผู้หญิงมาที่นี่มั้ย แล้วเวลาผมไม่ไปหาคุณผมนอนที่ไหน หรือจะปฏิเสธว่าไม่ได้อยากจะถามแบบนั้น"
โรสจิ๊ปากอย่างขัดใจ หญิงสาวเท้าสะเอวมองชายหนุ่มอย่างเอาเรื่องสุดๆ
"แล้วคุณไปนอนที่ไหนล่ะ"
"ผมมีบ้านครับคุณโรส ผมเคยชวนคุณไปหลายครั้งแล้วนะคุณปฏิเสธเองไม่ใช่เหรอ"
เหมือนหญิงสาวจะเพิ่งนึกขึ้นได้ ว่าชายหนุ่มเคยชวนไปหลายครั้งอยู่ แต่เธอเองกลับคิดว่าเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน เลยไม่มีความคิดที่จะไปที่บ้านของเขาเพราะไม่รู้จะไปแนะนำตัวเองกับครอบครัวของคุณจากัวร์ในฐานะอะไร
"ก็... ไหนเล่าเสื้อผ้าของคุณนะเอามาสิ"
เธอรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ชายหนุ่มยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะส่งเสื้อผ้าหลายชุดไปให้เธอ โรสนั่งจัดกระเป๋าให้เขาจนเสร็จเรียบร้อย ทั้งสองคนเดินออกมาขึ้นรถแล้วขับตรงไปยังสนามบิน เพราะเหลือเวลาอีกสองชั่วโมงเครื่องจะออก
เมื่อมาถึงสนามบิน จากัวร์ถือกระเป๋าไปให้หญิงสาว เมื่อมาถึงหน้าทางเข้าเจอผู้ช่วยของเขาสองคนยืนรออยู่พอดี
"สวัสดีครับคุณจากัวร์ ผมช่วยครับ"
"สวัสดีค่ะเจ้านาย"
"ไปกับผมด้วยเหรอ อ่อ นี่คุณโรส"
ทั้งสองคนโค้งตัวให้หญิงสาวพร้อมกับยิ้มกว้าง เขาทั้งสองคนแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการ เพราะไม่มีใครเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ และโรสก็ไม่ชอบไปที่รีสอร์ตของเขาด้วย
"สวัสดีครับคุณโรส ผมปวินครับ"
"สวัสดีค่ะคุณโรส ดิฉันพิมค่ะ"
"สวัสดีค่ะทั้งสองคน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
โรสยิ้มให้กับทั้งสองคนก่อนจะใช้มือพัดที่ใบหน้าของตัวเอง ร้อนมากจริงๆให้ตายสิ เธอเป็นคนขี้ร้อนมากไม่ค่อยมีความอดทนกับสภาพอากาศแบบนี้เท่าไหร่
"ร้อนเหรอ"
"ค่ะ"
เขากุมมือหญิงสาวพาเดินเข้าไปข้างใน ไม่ลืมที่จะแวะซื้อกาแฟเย็นๆให้เธอด้วย จะได้อารมณ์ดีขึ้น โรสจะเป็นผู้หญิงที่ทนอากาศร้อนไม่ค่อยได้ ถ้าเจอเมื่อไหร่เธอจะหงุดหงิดมาก
"อเมริกาโน่เย็นครับ"
โรสรับแก้วกาแฟมาดื่มให้ชื่นใจ เข้ามาในสนามบินแล้วรู้สึกว่าอากาศเย็นสบายขึ้น ถ้ายังร้อนแบบนั้นเธอได้เหวี่ยงทุกสิ่งแน่นอน
จากัวร์เห็นดังนั้นก็ยื่นมือไปเกลี่ยปอยผมให้เธอเพื่อไม่ให้เกะกะใบหน้า โรสหันไปมองหน้าเขาก่อนจะเอ่ยออกมา
"รัดผมให้หน่อยค่ะ โรสร้อน"
เขาหันไปเปิดกระเป๋าหญิงสาว ปกติเธอจะพกหนังยางรัดผมไว้หลายชิ้น เวลาเขาไปต่างจังหวัดจะชอบซื้อมาฝากเธอเพราะเห็นว่าชอบ
"ยังอยู่อีกเหรอเนี้ย"
เขายิ้มออกมาบางๆ นี่เป็นยางรัดผมที่เขาซื้อให้เธอตอนไปภูเก็ตนานมากแล้วเหมือนกัน ราคาไม่ใช่ถูกๆนะบอกเลย
"ต้องอยู่สิคะ นั้นโบว์ฝังเพชรเลยนะคุณ ราคาไม่น่าหลักสิบหลักร้อย"
"ถือว่าตาถึงนะเนี้ย มานั่งตักผมนี่มาเดี๋ยวรัดผมให้"
โรสเปลี่ยนที่นั่งมานั่งบนตักของชายหนุ่ม ผู้ช่วยทั้งสองรีบเบือนหน้าหนีไปอีกทาง ไม่อยากจะรู้อะไรเกี่ยวกับเจ้านายมากนักเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัว
"ผมคุณนุ่มจัง"
เขาลูบผมเธอก่อนจะค่อยๆใช้ยางรัดผมรัดไว้ โรสดื่มกาแฟไปปล่อยให้ชายหนุ่มรัดผมให้เธอไป ทั้งสองคนนั่งอยู่ตรงนั้นไม่นานก็มีพนักงานเรียกขึ้นเครื่อง
ใช้เวลาบินอีกหลายชั่วโมงกว่าจะเดินทางมาถึงรีสอร์ตของจากัวร์ และที่แรกที่เขาไปก็คือโกดังของรีสอร์ตเพราะตรงนั้นเขาใช้แช่ของแข็ง และเก็บของมากมาย
"สวัสดีครับคุณจากัวร์"
"สวัสดีครับทุกคน เป็นยังไงบ้างเห็นทางสาขาหลักแจ้งว่าที่นี่โกดังมีปัญหา"
"ห้องความเย็นรั่วครับ ตอนนี้กำลังหาสาเหตุอยู่"
"ผมไปดูด้วย จะให้รั่วไม่ได้ต้องรีบแก้ ไม่อย่างนั้นของสดจะเสียหาย"
จากัวร์หันไปมองหญิงสาวที่ยืนพัดใบหน้าตัวเองมองซ้ายมองขวา เขาเดินไปหาเธอก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อให้
"ร้อนเหรอ ไปพักที่รีสอร์ตมั้ยเดี๋ยวผมให้พนักงานหาอะไรเย็นๆให้ดื่ม"
"ไม่เป็นอะไรคะ คุณไปทำงานเถอะเดี๋ยวโรสเดินเล่นแถวๆนี้แหละ"
หญิงสาวดันตัวเขาให้ไปทำงานต่อ ส่วนเธอถือกระเป๋าเดินมานั่งที่นั่งรองรับแขก ผู้ช่วยของคุณจากัวร์ที่ชื่อพิมได้รับคำสั่งจากนายให้มาดูแลความสะดวกให้คุณโรส
"คุณโรสอยากดื่มอะไรมั้ยคะ เดี๋ยวพิมไปเอามาให้"
"เมื่อกี้เห็นมีน้ำมะพร้าวเป็นลูกสดๆอยู่ทางนั้น คือโรสไปซื้อได้มั้ยคะ"
"ไม่ต้องค่ะเดี๋ยวพิมไปซื้อให้เอง คุณโรสนั่งอยู่ตรงนี้นะคะเดี๋ยวมา"
"ขอบคุณนะคะ"
โรสเอ่ยอย่างเกรงใจ ไม่อยากรบกวนอะไรมากเพราะพวกเขาไม่ใช่ลูกน้องที่กินเงินเดือนของเธอ แต่ถ้าเธอจะมีน้ำใจก็ขอบคุณมากแล้วกัน
เวลาผ่านไปน้ำมะพร้าวมาเสิร์ฟถึงที่พร้อมกับขนม โรสนั่งดูดน้ำมะพร้าวอย่างสบายใจ อากาศบริเวณนี้ก็มีลมพัดผ่านเย็นสบาย นั้นทำให้เธอสงบลงได้บ้าง ส่วนจากัวร์เขาสามารถแก้ปัญหาโกดังได้แล้ว ชายหนุ่มเดินกลับมาหาโรสเธอกำลังนั่งดูดน้ำมะพร้าวอยู่ที่เก้าอี้ เขาเดินไปนั่งลงซ้อนหลังเธอหญิงสาวถึงกับตกใจสะดุ้ง
"ว๊าย คุณจากัวร์!! ไม่มาดีๆเล่าตกใจหมด"
โรสหน้างอง้ำแต่ผิดกับชายหนุ่มที่หัวเราะร่าอย่างมีความสุข
"กินไรนะ"
"น้ำมะพร้าวค่ะ กินมั้ยยังเหลืออยู่เยอะเลย"
โรสยื่นหลอดดูดไปตรงหน้าเขา จากัวร์อ้าปากงับหลอดเดียวกับโรส หญิงสาวรู้สึกเขินอายไม่กล้ามองสบตากับเขา สายตาที่มองมามันช่างชวนหัวใจเต้นซะเหลือเกิน
"หวานจัง สดชื่นขึ้นมาเลยนะเนี้ย"
"ชิ! ว่าแต่เสร็จแล้วเหรอคะ"
"เสร็จแล้วครับ อยากไปไหนบอกมาผมตามใจทุกอย่างเลย"
เขากอดเอวเล็กไว้หลวมๆ หญิงสาวยิ้มดีใจก่อนจะส่งมะพร้าวไปให้ชายหนุ่มถือ
"อยากกินข้าว อยากว่ายน้ำ อยากเดินห้าง อยากไปช็อปปิ้ง"
เขามองเธออย่างอึ้งๆก่อนจะพยักหน้าอย่างเข้าใจเมื่อเห็นใบหน้าสวยอารมณ์ดีขึ้นเมื่อเขาจะทำตามใจเธอ
"โอเค งั้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน"
"โอเคค่ะ มาเร็วๆ"
โรสดึงมือชายหนุ่มให้ลุกขึ้นก่อนจะกุมมือกันเดินไปที่รีสอร์ตโดยมีเขาถือกระเป๋าไปให้ด้วย
- ผู้เขียน
