ของฝากสำหรับหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานมีหลายชุดจนไพลินไม่สามารถหิ้วขึ้นรถเมล์ได้ ที่ทำงานเธอไม่ไกลจากที่พักนัก หญิงสาวจึงไม่มีความคิดจะซื้อรถยนต์แม้จะมีใบขับขี่ก็ตาม บังเอิญที่มาโปรดโทรมาทักเธอเสียก่อนที่เธอจะเรียกแกร็บ เขารู้เข้าจึงรีบอาสามารับและไปส่งที่ทำงานด้วยตัวเอง
“งานอาโปรดไม่ยุ่งหรือคะ”
“ยังไม่ถึงเวลานัดน่ะ อาไปส่งให้ได้”
“ที่พักอาโปรดอยู่แถวนี้เหรอคะ”
“อานอนโรงแรม นาน ๆ เข้ากรุงเทพฯ ทีเลยไม่รู้จะซื้อบ้านซื้อห้องไว้ทำไม”
ไม่มีเหตุผลให้ไพลินปฏิเสธความหวังดีของเขา มาโปรดจึงขับรถมารับและส่งเธอที่ทำงาน
ไพลินเป็นเภสัชกรอุตสาหกรรมหรือคนทั่วไปมักเรียกว่าเภสัชกรโรงงาน หน้าที่ของเธอคือการควบคุมการผลิตให้ออกมาได้ตรงตามมาตราฐาน เธอแอบคิดเรื่องเรียนต่อในสายการวิจัยยา เรื่องพวกนี้เธอเคยปรึกษากับเมธา เขาเห็นดีด้วย ไม่ว่าเธอบอกว่าอยากทำอะไร เขาจะพูดในเชิงสนับสนุนเสมอ ทำให้เธอรู้สึกดีเวลาที่ได
