หลังจากเกิดเรื่องวันนั้นแมทธิวก็พาตัวเองไปหมกอยู่แต่ในเพ้นต์เฮ้าส์อยู่เกือบอาทิตย์เลยทีเดียว จนวันนี้นี่แหละเขาถึงได้กลับมาบ้านอีกครั้ง และคนแรกที่เขามองหาก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่ดอกมะลิ ผู้หญิงที่ทำให้เขาทุรนทุรายมาเจ็ดวันเต็มๆนั่นเอง “คุณมะลิล่ะ...” เมื่อก้าวเข้ามาภายในบ้าน แมทธิวก็เอ่ยถามขึ้นกับสาวใช้ทันที “เอ่อ ยังไม่กลับค่ะ” “ยังไม่กลับ?!” คิ้วเข้มที่พาดขนานไปกับดวงตาคมกริบของแมทธิวเลิกขึ้นสูงลิบ ทำราวกับว่าสิ่งที่ได้ยินมันคือสิ่งมหัศจรรย์ในโลกที่ไม่มีทางเกิดขึ้นยังไงยังงั้นแหละ “เอ่อ ค่ะ คุณมะลิยังไม่กลับเข้ามาเลยค่ะ” จากที่เคยคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ ตอนนี้แมทธิวซาบซึ้งแล้วล่ะว่าสาวใช้ไม่ได้โกหก เพราะไอ้อาการสั่นเทาของสาวใช้นั่นเองที่บอกให้เขารู้ ชายหนุ่มหรี่ตามองหน้าคู่สนทนาเขม็ง “แล้วแม่นั่นออกไปไหน” “เอ่อ...” “อย่าบอกนะว่าไม่รู้...” ยิ่งพูดเสียงของแมทธิวก็ยิ่งดุดันขึ้น จน