แมทธิวกระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ ก่นด่าตัวเองอย่างหงุดหงิด เมื่อค้นพบว่าเขาไม่สามารถระงับความตื่นเต้นได้เสียทุกครั้งยามที่ได้เห็นร่างเปลือยของแม่ดอกมะลิ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยที่เขาได้เห็นมัน
ตอนนี้เขาเดินทางมาถึงสภาวะเข้าตาจนเสียแล้วล่ะ ความขมขื่นที่เกิดจากการไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ของแมทธิวจางหายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อแม่สาวน้อยเจ้าของเรือนร่างสลักเสลาเริ่มต้นจัดการกับกระดุมเสื้อที่เหลือของเขาอีกครั้ง แต่หล่อนเงอะงะเกินไปจนเขาต้องช่วยกระชากมันออกอย่างใจร้อนแทน กระดุมเสื้อเชิ้ตราคาแพงยิ่งกว่าทองคำของเขากระเด็นไปคนละทิศละทาง ก่อนที่เสื้อจะถูกเจ้าของเหวี่ยงไปกองกับพื้น แผงอกกว้างรกรุงรังด้วยเส้นขนสีเข้มปรากกฎแก่สายตาในระยะกระชั้นชิด มะลิห่อปากด้วยความตื่นตะลึง และก็อดไม่ได้ที่จะแตะต้องมัน แมทธิวคำรามแผ่วเบา กายหนุ่มแข็งแกร่งสั่นสะท้าน
“อย่าแตะต้องฉัน...”
เขาเตือนเสียงแหบพร่า ปัดมือน้
