ตอนที่15 กางเกงในหมายเลขแปด
[มินนี่ TALKS]
ใครว่าทำงานบ้านไม่เหนื่อยฟร่ะ! นังมินนี่ขอท้าเลย
ฉันยืนมองตัวเองซึ่งกำลังสวมเอี๊ยมกันเปื้อนทับชุดนอนตัวโปรดอยู่หน้ากระจกเงาในห้องน้ำ หลังจากขัดๆ ถูๆ ทำความสะอาดอย่างดีแล้วทุกซอกทุกมุม
“ดูโทรมชะมัดเลย”
หน้าตาของฉันมันโทรมเหมือนผีในหนังสยองขวัญไม่มีผิด ผมก็ยุ่งเหยิงจนหัวฟู เหงื่อไหลไคย้อยเต็มหน้าเต็มตาไปหมด ฉันเก็บสัมภาระของตัวเองไว้ในมุมหนึ่งของห้องรับแขกตั้งแต่ถูกปลุกขึ้นมา จากนั้นก็ปัดกวาดเช็ดถูกทำความสะอาดห้องเรียบร้อยแล้ว ตามมาด้วยล้างห้องน้ำ
“เหลือแต่ซักผ้าสินะ”
ฉันมองเลยออกไปยังระเบียงห้องซึ่งติดกับส่วนที่เป็นครัวเล็กๆ มีเครื่องซักผ้าอัตโนมัติตั้งอยู่ด้านนอกพร้อมกับราวตากผ้าเล็กๆ งานยังไม่ทันจะเสร็จท้องไส้ก็ดันร้องประท้วงขออาหารขึ้นมาซะงั้น พอฉันเดินไปเปิดตู้เย็นก็พบเพียงขวดน้ำเปล่า เบียร์กระป่องและน้ำอัดลมอยู่เท่านั้น คิดว่าจะมีอาห
