ตอนที่ 2 แค่เคยเป็นผู้หญิงโชคดี
395 คำ
พวกคุณว่าการแต่งงานมันเป็นจุดสุดท้ายของเรื่องราวความรักจริง ๆ เหรอ สำหรับผู้หญิงอย่างเธอแล้วการแต่งงานมันก็แค่จุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมดเท่านั้นเอง บางคนก็ได้ครอบครัวที่สมบูรณ์ขึ้น บางคนก็ได้ความทุกข์อย่างแสนสาหัสจากการเลือกของตนเอง
เหมือนกับไอรัก หญิงสาวหน้าตาสวยหวานยิ่งกว่าภาพวาด เธอแต่งงานกับราชสีห์ ผู้ชายที่เคยคิดว่าทั้งชีวิตนี้คงหาใครดีเท่าเขาอีกไม่ได้แล้ว ผู้ชายที่รักครอบครัว เก่ง ฉลาด หล่อ รวย สมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่าง แต่นอกจากปัจจัยภายนอกเหล่านี้สิ่งที่ทำให้เลือกเขาก็เพราะ รัก เขากับเธอเจอกันที่ฝรั่งเศส มันเหมือนกลับพรหมลิขิตเวลาได้สบตากับราชสีห์ เธอรู้สึกเหมือนเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก
‘ไอครับ จุ๊บ’
เสียงคนรักเรียกทำให้ไอรักหันหน้าเข้าไปหา ประจวบเหมาะกับหน้าหล่อสไตล์ลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสยื่นหน้ามาจูบแก้มนุ่มนั้นแบบพอดิบพอดี
‘คุณราชทำอะไรคะเนี่ย คนเยอะแยะ’
มือน้อยฟาดลงกลางหน้าอกแน่นแต่เจ้าตัวกลับยิ้มกว้าง ดึงหญิงสาวคนรักมากอดอย่างชอบใจเมื่อเห็นใบหน้านั้นแดงระเรื่อยิ่งกว่าผลเชอร์รี
‘ผมรักไอนะครับ’
คำหวานจากคนรักกำลังทำให้หญิงสาวเขินอายจนแทบไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปสบกับดวงตาคมกริบทว่าฉายแววเจ้าเล่ห์ออกมา
‘ค่ะ’
หล่อนตอบยิ้ม ๆ
‘หืม น้อยใจจัง’
คนรักเขาก็อย่างนี้ ขี้อายจนบางครั้งเขาแอบแกล้งอยู่บ่อย ๆ ถึงจะรู้คำตอบแต่เขาก็ยินดีจะฟังมันซ้ำ ๆ
‘น้อยใจอะไรคะ’
ปกติก็บอกรักตลอดอยู่แล้ว
‘ไอไม่บอกรักผมเลย’
พอเห็นผู้บริหารที่เคยเคร่งขรึมแสดงท่าทางอย่างนี้ออกมาหล่อนก็อดขำไม่ได้
‘ก็รู้อยู่แล้วนี่คะ’
ดวงหน้าหวานล้ำคลี่ยิ้มอ่อนโยนให้คนรัก
‘อยากฟัง บอกผมหน่อยสิครับ’
‘ไอรักคุณค่ะ จุ๊บ พอใจไหมคะ'
ริมฝีปากกระจับจุมพิตคนที่ตระกองกอดหล่อนเอาไว้ด้วยรอยยิ้มเต็มไปด้วยความสุข จนยากจะบรรยายออกมาเป็นความรู้สึกได้
แต่มาในวันนี้ทุกอย่างมันกลับเป็นได้เพียงอดีต ไอรักแค่เคยเป็นผู้หญิงโชคดีเท่านั้น แค่เคย
- ผู้เขียน
