หลังจากหมดพลังจากการกลายร่างองค์หญิงสิบสามผู้สิ้นไร้เรี่ยวแรงบัดนี้กำลังนอนหลับอย่างมีความสุขบนเตียงแข็งที่ไหนสักแห่ง เตียงนี้ความจริงนอนไม่ใคร่สบายแต่อบอุ่นยิ่ง นางยังหลับไม่เต็มตาเสียงโก่งคอของคนผู้หนึ่งก็ดังขึ้นจนปลุกนางให้ตื่นจากฝันหวาน
"เกิดเรื่องงามหน้าแล้ว"
เสียงของคนผู้หนึ่งที่ดังใกล้กับตัวนางช่างน่าหนวกหูยิ่ง กลิ่นหอมของกำยานที่นางไม่รู้ว่าเกิดจากสมุนไพรชนิดใดนั้นทำให้รู้สึกชื่นใจนัก นางจึงมุดหน้าเข้าตรงนั้นแล้วสูดดมความหอมเย็นจนเต็มปอด
“อ๊า ช่างเป็นกลิ่นที่สดชื่นยิ่ง”
นางยิ้มทั้งค่อยๆ ลืมตา ก่อนจะเห็นอาภรณ์สีดำอยู่ตรงหน้า ที่นี่ไม่ใช่เตียงนอนแล้วคือที่ใดที่สามารถให้ความอบอุ่นได้เพียงนี้
หยางเอ้อหลางใบหน้าแดงก่ำ สตรีผู้นี้นอกจากจะกอดเขาแนบแน่นแล้วยังมุดใบหน้าเล็กเข้าหาอกของเขาอีกทั้งกิริยาที่กำลังดอมดมเขาโดยไร้ความละอายต่อหน้าคนจำนวนมากนี้ทำให้วาจาของเขานั้นถูกกลืนหายไปด้วย
