เสียงชาวบ้านดังขึ้นพร้อมกับที่องค์หญิงสิบสามเห็นร่างของโจรผู้นั้นวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว ผู้คนต่างแตกตื่นวิ่งกระจัดกระจายสร้างความโกลาหลครั้งใหญ่ หยางเอ้อหลางเห็นสตรีผู้หนึ่งทะยานขึ้นไปยืนบนกำแพงใหญ่ของจวนแม่ทัพต่อหน้าต่อตาพลางตะโกนด่าทอโจรร้าย เขาจึงมองอย่างสนใจ เมื่อเห็นนางกระโดดหายไปทางหนึ่งหยางเอ้อหลางจึงสั่งองครักษ์ให้คอยคุ้มครองเหล่าฮูหยิน ก่อนจะกระโดดตามสตรีร่างเล็กผู้ห้าวหาญไป
ความจริงเขาควรปล่อยเรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ของทางการแต่เพราะเห็นนางเพียงผ่านแล้วใจรู้สึกสนใจยิ่งจึงได้ติดตามมาโดยที่ไม่เข้าใจความคิดของตนเองเหมือนกัน คงเป็นเพราะเคยชินกับการอยู่สนามรบเห็นเรื่องใดชวนให้ขุ่นมัวจำต้องตรวจสอบด้วยตนเองทุกครั้ง ครานี้ก็เช่นกันเขาจำต้องตรวจสอบด้วยตนเอง
องค์หญิงสิบสามตามโจรชั่วมาจนถึงสุดกำแพงเปลี่ยวห่างไกลผู้คน โจรผู้นั้นไม่คิดว่าสตรีบอบบางที่เขาขโมยของจะวรยุทธ์ดีเพียงนี้ เขาถูกนางไล่
