“หนูมัท” คุณเข้มเรียกเสียงอ่อนโยน
มัทนาลืมตาขึ้น ดวงตาเธอฉ่ำปรือ ดวงหน้าสวยแดงก่ำ เธอยิ้มอ่อนหวานให้เขา แล้วขานรับด้วยเสียงหวานน่ารัก
“ขา…”
คุณเข้มยิ้มพอใจกับเสียงอ่อนหวานของเธอ ตาคมล้ำลึกจ้องนัยน์ตาคู่สวยแน่นิ่ง เขากดแทรกท่อนขาลงระหว่างขาเรียว มัทนาแยกแย้มตัวเองเพื่อเขาไม่อิดออด เธอถูกเขาชักจูงมาไกลเกินกว่าจะกลับไปตั้งหลักใหม่ได้แล้ว หัวใจแกร่งเต้นระทึก เมื่อรับรู้ว่าน้องยินยอม น้องไม่ผลักไส
คุณเข้มค่อยๆ กดสะโพกลงกลางกายสาว เพียงสัดส่วนที่แตกต่างแตะสัมผัสกัน มัทนาก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว สองมือจิกกำลำคอที่กอดไว้โดยไม่รู้ตัว และเธอไม่อาจต้านทานสายตาคมปลาบได้ หญิงสาวจึงเบี่ยงหน้ามองเมินไปทางอื่น คุณเข้มยิ้มเอ็นดูคนขี้อาย เขาก้มลงจูบแก้มเนียนเบาๆ
“ถ้าเจ็บ บอกพี่” คุณเข้มกระซิบบอกด้วยความเป็นห่วง มัทนาพยักหน้ารับโดยไม่สบตาเขา
คุณเข้มค่อยๆ ผลักส่งตัวตนแข็งกร้าวเข้าสู่กายสาว ความอุ่นอ้าว
