-วันต่อมา-
“กรี๊ด!” ฉันตื่นมาพอลืมตาขึ้นก็พยายามรวบรวมสติสะตังให้ดีแล้วก็ลำดับเหตุการณ์เมื่อคืนจนจำเหตุการณ์เมื่อคืนได้ทั้งหมด ไอ้แอลฟ่า! ฉันโดนมันเสียบแล้วสด ๆ ร้อน ๆ เจ็บไปทั้งตัว ความซิงที่เก็บสะสมไว้หายไปหมด! สาบานว่าถ้าเมื่อคืนถ้าไม่เมาฉันไม่มีทางเสียตัวเด็ดขาด!
แล้วตื่นมาด้วยสภาพที่นอนอยู่บนเตียงคนเดียวไม่เหมือนในนิยายที่ชอบอ่านซักนิดที่นางเอกตื่นมาแล้วเจอพระเอกกอดอยู่พร้อมกับคำพูดว่าเจ็บเหรอ อรุณสวัสดิ์ที่รัก ฯลฯ ถุย! ไม่มีค่ะ ไม่มีเรื่องเหล่านั้นเกิดขึ้นในชีวิตฉัน!
นี่ฉันไม่ได้หวังหรอกนะ ไม่ได้อยากได้รับการกระทำอ่อนหวานอะไรจากไอ้สารเลวนั่นแต่ตื่นมาแล้วอยู่ในสภาพโดนฟันแล้วทิ้งผู้ชายหายหัวไม่เจอแม้แต่ซากกางเกงในแบบนี้ฉันก็รับไม่ได้เช่นกัน
“อย่าให้เจอนะมึง!” ฉันนอนตะโกนอาละวาดเป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียวบนเตียง ขยับไม่ได้ มันเจ็บ ปวดฉี่มากด้วยตอนนี้แต่ไม่กล้าฉี่เพราะมันต้องแสบมากแน
