“สงสัยอีตาพอลมีนางกวักดีแน่ๆ ลูกค้าถึงเข้าร้านมากมายขนาดนี้”
นาราภัทรบ่นงึมงำไม่หยุดปากมือบางก็คอยชงเหล้าให้บรรดาเสือหิวทั้งหลายเป็นระวิงไม่ได้หยุดพัก ไม่รู้พวกผู้ชายเหล่านี้หาเงินได้ง่ายดายกันหรืออย่างไรถึงได้ซื้อเหล้าแก้วเล็กนิดเดียวในราคา 10 ดอลลาร์ได้คนละสิบยี่สิบแก้ว
แองจิล่าขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่งด้วยความสงสัยแกมงุนงงกับคำพูดของเพื่อนสาวชาวไทย เธอขยับกายเข้าใกล้เรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นก่อนจะเอ่ยถาม
“น้ำหนาว นางกวักนี่หมายถึงอะไรหรือ”
“เอ่อ...ไงดีล่ะ...”
นาราภัทรงงไปชั่วขณะลืมไปว่าแองจิล่าเพื่อนต่างชาติไม่ใช่คนไทยด้วยกันเพราะฉะนั้นถ้อยคำบางคำประโยคบางประโยคที่เธอมักหลุดพูดออกมาจะทำให้แองจิล่างุนงงและคอยสักถามให้กระจ่างแจ้งเสมอ
“คือ...นางกวักเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือในหมู่นักค้าขายเป็นอย่างมาก นางกวักเป็นสตรีไทยสมัยโบราณผมยาวประบ่า ห่มผ้าสไบเฉียง นุ่งผ้ายกดอกนั่งพับเพียบอ
