“อารมณ์เสียที่พี่มาเป็นก้างเหรอคะพัดลม”
กึก!
เสียงขาพัดลมที่หยุดจนแทบเบรกหัวทิ่มเองค่ะ ออกมาจากห้องน้ำก็มีเสียงของเจ้าของประโยคหนึ่งที่หลอนหูมา 2 อาทิตย์เต็มๆ ดังขึ้นทันทีทันใดทันใจยิ่งกว่าเงินติดล้อ ถุย!
“จะตามมากวนประสาทอะไรอีกฮะ” ฉันหันไปมองเขาแล้วก็ถามด้วยเสียงที่เหวี่ยงประมาณ 30 เปอร์เซ็น
“กวนประสาทอะไรพี่แค่มาถามว่าอารมณ์เสียที่พี่มาเป็นก้างเหรอ...คะ” ฉันกรอกตามองบนให้กับท่าทางของเขา นี่จะอะไรกับฉันนักหนา เมื่อกี้ตอนที่เข้ามาทำเป็นอารมณ์เสีย แต่พอตามมากวนประสาทฉันก็เขากลับไปเป็นหัวทองจอมตอแหลอีกครั้ง
“ถ้าตอบว่าใช่ล่ะ ใช่ ฉันอารมณ์เสียมากที่นายมาขัดจังหวะฉันกับพี่มิกซ์”
“ก็ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ พี่ก็แค่ถามไปงั้น”
“เอ้า!” กวนตีน!
“หึๆ ง่วงรึยังถ้าง่วงพี่จะได้ไปส่ง”
“หืม~ ถามแบบไม่ดูหน้าฉันเลยนะ อย่างฉันเนี่ยนะจะให้นายไปส่ง” ฉันชี้หน้าตัวเองแล้วเบ้ปากใส่เขา เอาความมั่
