“เอาล่ะ ฉันจะอยู่ที่นี่จนกว่าจะถึงมื้อค่ำ หลังจากนั้นคุณก็ช่วยหาทางพาฉันออกไปจากที่นี่ โอเคหรือเปล่า”
“คุณปู่ของฉันคงช็อกอีกรอบ ถ้าตื่นเช้ามาแล้วไม่เห็นหลานสะใภ้สุดที่รักน่ะ”
“แต่... แต่คุณก็รู้ว่าเรา...”
“ฉันรู้ เธอรู้ แต่คุณปู่ไม่รู้” เขาแค่นยิ้มหยัน “ดังนั้นทางออกเดียวที่มีก็คือเธอต้องเล่นละครเป็นเมียของฉันต่อไป จนกว่าฉันจะหาวิธีขจัดเธอออกไปจากหัวสมองของคุณปู่ได้”
“ฉันก็เสียหายแย่น่ะสิ”
เมเตโอขยับเข้ามาหาอีกครั้ง พร้อมกับโน้มศีรษะทุยสวยลงมาหา กลิ่นลมหายใจของเขาสะอาดสะอ้านและชวนให้หัวใจของหล่อนหวิวไหวแปลกประหลาด จนต้องเอียงหน้าหนี
“คิดดูดีๆ ว่าใครกันแน่ที่เสียหาย”
แล้วเขาก็ดันตัวออกห่างไป
“แล้วถ้าฉันไม่ตกลงล่ะ”
เขายิ้มเยาะซึ่งน่าหมั่นไส้มาก “ฉันรู้ว่านักขุดทองกะโปโลอย่างเธอ ไม่มีวันที่จะปฏิเสธ”
“อย่ามาดูถูกฉันแบบนี้นะ!”
“ก็เพราะฉันดูถูกไง ถึงรู้ว่าเธอหิวเงินขนาดไหน เอาล่ะ เลิ
