ตอนที่ 4 หญิงยั่ว 1
“ทำไม เธอกลัวแพ้คนอย่างฉันหรือไง จะบอกเอาไว้นะว่าคนอย่างฉันไม่สนใจว่าผู้ชายที่ชื่อแวนเดอร์จะเป็นใครหน้าไหนยิ่งใหญ่มาจากไหน ที่สนใจก็คือเงินสองแสนเท่านั้น เตรียมตัวจ่ายให้ฉันได้เลยนะ”
ยังไม่ทันที่ยัยลาวาบ้านั่นจะพูดจบฉันก็พูดขึ้นขัดทันที เหอะกลัวที่จะจ่ายเงินให้ฉันหรือยังไงกันนะบอกเลยว่าถ้าคิดจะเบี้ยวคนอย่างญานินมันยาก
เบี้ยวจะตามจิกยิ่งกว่าแม่ไก่เลยคอยดู
“งั้นก็ตามใจ...ขอให้คนหิวเงินอย่างเธอชนะนะรับรองฉันจ่ายให้แน่และจะรอดูผลงานของผู้หญิงบ้านๆ แต่งตัวไม่มอซออย่างเธอก็แล้วกันแต่ถ้านั่งตักได้นี่ฉันเพิ่มให้อีกหนึ่งแสน!”
ดีล สามแสนคอยดู
“ได้รอดูแล้วกัน”
พอจบประโยคฉันก็เดินตรงไปยังเป้าหมายทันทีมาท้าคนอย่างญานินเดี๋ยวจะทำให้รู้ว่าฉันมันไม่ใช่ไก่อ่อนอย่างที่เธอคิดยัยลาวา
VENDEN: TALK
อีกด้านหนึ่งของคลับ
“อ้าวกลับมาทำไมเร็วจังวะ กูเห็นว่ามึงเจอเหยื่อ?”
จะอยู่หาสวรรค์วิมานหอกอะไรล่ะ
ประโยคแรกที่ไอ้รูธใช้เอ่ยทักทายผมเมื่อเห็นว่าผมเดินมานั่งตรงที่เดิมตรงข้ามกับมันเหมือนเดิมไม่ต่างจากก่อนหน้านัก
คืนนี้ผมกับมันพากันมาดื่มที่คลับของไอ้คิวพีอย่างเช่นทุกวันจะพิเศษมากก็ตรงที่ไม่สามารถเห็นหัวพวกมันทั้งไอ้คิวพี ไอ้เทลและก็ไอ้โซฟัสเลยก็เพราะว่าพวกมันต่างก็พาภรรยาสุดที่รักไปเที่ยวต่างประเทศเพื่อเตรียมตัวมีลูก
ทิ้งให้คนโสดน่าตาดีทั้งสองดูแลกิจการแทน
“เออหมดอารมณ์”
ความจริงก็พยายามระงับอารมณ์อยู่
ผมตอบไปแบบส่งๆ ก่อนที่จะคว้าแก้วมากระดกของเหลวสีอัมพันลงคอเพื่อดับอารมณ์หงุดหงิดของตัวเองเพราะยัยหน้าตาบ้านๆ คนนั้นคนเดียว
รับรองถ้าเจออีกครั้ง...
ไม่ปล่อยแน่
แต่ก็เป็นแค่ความคิดเลวๆ ของผมเท่านั้นแหละ
ในโลกนี้มีความบังเอิญขนาดนั้นเลยเหรออีกอย่างยัยนั่นก็ดูเหมือนจะกลับแล้วคงไม่ย้อนกลับเข้ามาอีก
“อาการแบบนี้ค้างชัวร์?”
“มึงยังไม่จบใช่ไหมวะไอ้รูธ”
การตอบเพื่อนรักโดยใส่ความหัวเสียเอาไปเต็มๆ แต่มันก็แค่ทำให้ไอ้รูธแค่ยิ้มออกมา
ไอ้เพื่อนคนนี้อยากเจอตีนว่างั้น
“ตอบแบบนี้ชัดเจนวะ มึงจะเครียดอะไรกันหนักหนาวะไอ้แวน หญิงแถวนี้มีเยอะจะตาย มึงดูจ้องมึงยังกับของหวาน”
เสียงของไอ้รูธทำให้ผมชายตามองไปรอบๆ ตัวก็เห็นสายตายั่วยุทอดสะพานให้เป็นระนาวโดยที่ไม่ต้องออกแรงหาให้มันเมื่อยแต่คนอย่างผมมันเรื่องเยอะไง
เป็นผู้ชายเรื่องเยอะ
“แต่กูไม่สนไงวะ”
ผมตอบไอ้รูธอย่าเซงๆ ผู้หญิงแบบนี้ผมไม่ชายตามองอยู่แล้ว
ยัยคนเมื่อกี้ก็เหมือนกันที่ชื่อลาวาอะไรนั่น เธอเข้ามาจูบปากผมเองเมื่อเห็นว่าผมลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำ การวางแผนเพื่อเข้าถึงตัวผมโคตรปัญญาอ่อนมากดีที่ตอนนั้นอารมณ์ดีก็เลยอยากสนองความอยากให้กับเธอเท่านั้น
ผู้หญิงที่ผ่านมามันก็เป็นเพียงแค่ทางผ่านสำหรับคนอย่างผมเท่านั้น ในชีวิตนี้ยอมรับเลยว่าไม่เคยคิดจริงจังกับใครหน้าไหนทั้งนั้นไม่ว่าจะสวย น่ารัก น่าถนอมสักเพียงไหน อกเป็นอกเอวเป็นเอวยังไงก็เถอะหรือว่ามีระดับฐานะทางบ้านค่อนข้างดีปาน
ก็ไม่สน
ผมไม่เคยสน ใครจะไปรู้ว่าอดีตจะส่งผลกับชีวิตปัจจุบันได้มากเท่านี้ อีกอย่างที่มีส่วนประกอบก็เพราะว่าพวกเธอมองคนเพียงแค่เปลือกนอกเห็นหล่อรวยก็ต่างยอมมอบตัวถวายให้โดยไม่นึกถึงคนที่เป็นพ่อแม่
ตึก
ห่าราก!
ทันทีที่ผมมองผู้หญิงที่ช่างใจกล้าเข้ามานั่งตักของผมอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ทำเหมือนทองไม่รู้ร้อน
ใบหน้ารูปไข่เชิดๆ ดูแล้วมีความหยิ่งไม่ใช่น้อยรูปร่างดีใช้ได้ อกเป็นอก เอวเป็นเอวมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวเองนั่นก็คือมีกลิ่นหอมของแป้งที่ผสมกับเบอร์รี่ทำให้เป็นกลิ่นที่ค่อนข้างเชิญชวนคนอย่างผมได้ไม่น้อย เพราะเธอคือผู้หญิงที่เข้ามาขัดจังหวะผมเมื่อกี้
“แรดร่านนักก็ไปนั่งตักคนอื่นไม่ชอบผู้หญิงหน้าด้าน!”
แต่ความไม่พอใจมันก็อยู่เหนือเหตุผลทุกอย่าง คิดดูสิครับใครก็ไม่รู้จู่ๆ ก็นั่งลงตักของเรา ถ้าเกิดผมมีคนรักขึ้นมาจะทำยังไง การกระทำพวกนี้อาจทำให้เกิดปัญหาได้โดยง่าย
น้ำเสียงอันแสนแข็งกระด้างเปล่งออกมาจากริมฝีปากสวยได้รูป มันเป็นประโยคที่ฟังแล้วสามารถทำให้หน้าแตกโดยที่คนอื่นๆ ในคลับนี้รอสมน้ำหน้าอย่างล้นหลาม
“ฉันก็ไม่อยากจะนั่งบนตักอันแสนเฮงซวยของนายนักหรอก”
เฮงซวยงั้นเหรอ
รู้ไหมว่าเธอนั้นแหละที่จะซวย
“ต๊าย ตาย ช่างกล้าพูดกับแวนเดอร์นะเธอยัยคนชอบแส่!”
ผมคิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกไปเพราะมีผู้หญิงอีกคนเข้ามาร่วมบทสนทนาด้วย นั้นก็คือคนที่ชื่อลาวาอะไรนั่นเอง
มากับคำพูดที่แน่นอนว่าไม่ได้คิด
ไม่ได้กลั่นกรองด้วยซ้ำ
อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงที่ยังนั่งอยู่บนตักผมจะทำยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้เพราะเท่าที่ดูสองคนนี้น่าจะมีเรื่องกันมาด้วยและมันก็ต้องมีผมเป็นส่วนเกี่ยวข้อง
น่าสนุกดี
VENDEN: TALK END
เชี่ย...
นึกอยู่แล้วเชียว ฉันไม่โง่นะถึงไม่ได้เรียนระดับปริญญาก็ไม่ใช่จะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนสมัยนี้
อย่าบอกนะ... ว่ายัยลาวาคนนี้คิดจะใช้ฉันเป็นเครื่องมือให้ตัวเองได้เข้ามาพูดกับผู้ชายของหล่อนอีกครั้ง
แสบจริง!
ท่าไม่ดีแล้วสิ
สมองของฉันรีบประมวนผลคิดวิธีหาทางออกโดยไม่ให้เสียเงินจำนวนมากนั้นไปแต่ก็ไม่มีทางหรือว่าจะยอมได้ส่วนหนึ่งและทิ้งอีกส่วนเอาไว้
แบบนี้คงดี
คงใช้ได้ไม่ทำให้เสียเวลาอีกทั้งยังถูกผู้ชายด่าอีก
“ไหนเงินหนึ่งแสน ฉันนั่งตักผู้ชายคนนี้ได้แล้วอีกสองแสนฉันไม่เอาก็แล้วกันเพราะยังทำไม่สำเร็จถือเสียว่าช่วยประหยัดงบประมาณเงินในกระเป๋ากับผู้หญิงอย่างเธอ แต่ว่านึกไปแล้วก็ยัง.....”
จะพูดไม่พูดดี
“ยังอะไรยัยมอซอ ห๊ะ?”
แต่พอโดนด่า โดนดูถูกก่อนฉันจึงตัดสินใจได้
“ก็สงสารคนที่ไม่มีใครเอาไง”
--------------------------------------------------------