บทที่ 12 ห่วงใย

1772 คำ

หลายสัปดาห์ต่อมา ดีน่าเดินเข้ามารับประทานอาหารเย็นที่เรือนใหญ่ในรอบหลายสัปดาห์ เนื่องจากทุกวันอาทิตย์เขาและเธอตกลงกันไว้ว่าจะช่วยกันผลิตทายาทสืบสกุล “คืนนี้หนูดีจะมาตอนกี่โมง” บดินทร์ถามเพราะเขามักมีเวลาไม่ตรงกับเธอเสมอ งานของเขากับเธอต่างกันจึงต้องคอยตกลงเวลากันให้ลงตัว แต่คราวนี้เธอกลับทำหน้ายุ่งเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ ทั้งที่เมื่อครู่ยังนิ่งอยู่เลย “เอ่อ...หนูดีว่าเราเลื่อนไปก่อนดีไหมคะเฮีย หนูดียุ่ง ๆ น่ะค่ะวันนี้” ชายหนุ่มได้ยินอย่างนั้นก็คิ้วขมวดขึ้นมาทันที เนื่องจากเธอพูดประโยคนี้ติดต่อกันมาสามสัปดาห์แล้ว เขาเป็นเจ้าของบริษัทแท้ ๆ ยังไม่ยุ่งเท่าภรรยาเลย “ยุ่งอะไรนักหนาฮะ ธุรกิจฉันยังไม่ยุ่งเท่าหนูดีเลยมั้งเนี่ย” “ช่วงนี้มีออร์เดอร์ติดต่อกันทุกอาทิตย์เลยค่ะเฮีย หนูดีเลยยุ่ง ๆ คืนนี้ยังต้องเตรียมทำขนมยันดึกโน่นเลยค่ะ ไม่รู้จะเสร็จกี่โมง” ดีน่าว่าพลางยิ้มแหยให้เขา ช่วงนี้เธอยุ่งจร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม