คล้อยหลังภรรยาไป บดินทร์ก็ทิ้งตัวนอนลงบนเตียงกว้างด้วยความอารมณ์ดี การได้กลั่นแกล้งเมียคืองานอดิเรกของเขาไปแล้ว เพียงไม่นาน คนอารมณ์ดีก็กลับรู้สึกผิดขึ้นมาเสียอย่างนั้น เมื่อกี้นี้เขาแกล้งเธอแรงไปหรือเปล่านะ
“ช่างเธอสิ! อยากดื้อด้านที่จะอยู่กับฉันก็ต้องเจอแบบนี้แหละ”
บดินทร์เดินไปหยิบกล่องไม้อันหนึ่งบนชั้นวางของชั้นบนสุด เปิดมันออกดูด้วยความระลึกถึง ในนั้นมีภาพของแฟนสาวที่เขารักสุดหัวใจ เธออายุน้อยกว่าเขาสองปี คบกันตั้งแต่สมัยมัธยมจนเรียนจบมหาลัย แต่ทว่าเหมือนโชคชะตาเล่นตลก พระเจ้าพรากคนที่เขารักให้ตายจากกันไปตั้งแต่อายุยังน้อย จนตอนนี้ก็เกือบห้าปีแล้วบดินทร์ก็ยังทำใจไม่ได้สักที
เพราะเหตุนี้เขาจึงไม่ยอมเปิดใจให้ใครเข้ามา แม้กระทั่งภรรยาที่ผู้ใหญ่เลือกให้
“เฮียคิดถึงหนูมากนะคนดี” เขาเอ่ยพูดพลางมองใบหน้าแฟนสาวผ่านอัลบั้มรูปที่ถ่ายด้วยกัน ในใจของเขายังมีเธออยู่เสมอ
บดินทร์เก็บทุกอย่างไว้
